نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار علوم سیاسی دانشگاه یاسوج

چکیده

یکی از موضوعات قابل مطالعه در اندیشه دوره میانه اسلامی، برداشت اندیشمندان مسلمان از «امر سیاسی» است. هر برداشتی از امر سیاسی نیز متضمن تجویز گونه­ای خاص از الگوی دولت است. این‌که نگاه اندیشمندان مسلمان به امر سیاسی چه بوده و چه تاثیری بر الگوی دولت داشته است مسئله نوشتار حاضر است. ایضاح این موضوع با ابتنا بر بررسی روایت امر سیاسی دشمن ­انگار در اندیشه اشمیت و اشمیت­گرایان از یک‌سو و از طرف دیگر روایت امر سیاسی به‌مثابه سامان جامعه­ای عاری از منازعه در آرا اندیشمندانی چون آرنت و دریدا، با استفاده از روش مقایسه­ای صورت می‌گیرد. این‌که در دو رویکرد مهم اندیشه دوره میانه اسلامی یعنی اخلاق‌نویسی فلسفی و اندرزنامه­نویسی کدام روایت امر سیاسی برجسته است و کدام الگوی دولت از آن منتج می­شود؛ هدف این مقاله است. در روایت اخلاق­نویسان فلسفی، امر سیاسی به‌معنای ایجاد فضایی ارگانیکی و تعالی­گرا برای ادامه کنش برخاسته از میل درونی انسان­ها است. «محبت» مهم‌ترین میل درونی و رکن دست‌یابی به چنین جامعه‌ای محسوب می‌شود. این روایت منتج به ارائه الگوی ارگانیکی دولت می‌شود. در روایت دوم که اندرزنامه‌های دوره میانه اسلامی آن‌را برجسته می سازند، زیست جهان انسان‌ها عرصه منازعه دائمی است و اوج این تعارض ساحت سیاست است. امر سیاسی در این شرایط به‌معنای تلاش حاکمان برای حفظ قدرت از گزند کشمکش «دیگران»  است؛ کشمکشی که دائمی و پایان­ناپذیر است. روایت دوم، الگوی ابزار­انگار دولت مکانیکی را برای حفظ و بسط قدرت تجویز می­کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Two Accounts of “the political” and Government pattern in the thoughts of the Middle Ages of Islam

نویسنده [English]

  • Hamdallah Akvani

Yasouj university

چکیده [English]

One of the issues that can be studied in the thought of the middle Ages is the perception of Muslim scholars is "the political". Every conception of the political also implies the prescription of a specific type of government pattern. What is the point of view of Muslim scholars on the political and what has affected the pattern of government is the question in the present research. What is the purpose of this article in the two important approaches of the thought of the Islamic period, namely, the philosophical ethics and the Andarz Nameh writing, which is prominent in the political narrative, and which model of government it emanates from. In the narrative of philosophical ethics, the political means to create an organic and transcendental environment for the continuation of action arising from the inner desire of humans. "Friendship" is the most important part of the achievement of such a community. This narrative leads to the presentation of the state's organic model. In the second narrative, the world of human beings is a permanent controversy. In this situation, the political means the efforts of rulers to maintain power from the struggle of "others"; a struggle that is permanent and endless. The second narrative offers a toolkit for a mechanical state to sustain and expand power.

کلیدواژه‌ها [English]

  • the political
  • Government
  • organic pattern
  • mechanical pattern
  • Islamic Middle Ages
ابراهیم پور، قاسم؛ پیش‌قدم، محترم (1394)، «نظریه فرهنگی ابن مسکویه»، دو فصلنامه علمی و پژوهشی دین و سیاست فرهنگی، شماره چهارم، 106-125.
اخوان کاظمی، بهرام (1380)، «عدالت و خودکامگی در اندیشه خواجه نظام الملک طوسی»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 54، 5-27.
اخوان کاظمی، بهرام (1388)، «امنیت در اندیشه فارابی و محقق طوسی»، فصلنامه حکومت اسلامی، سال چهاردهم، شماره دوم، 89-110.
آرنت،‌ هانا (1361)، انقلاب، ترجمه عزت الله فولادوند، تهران: خوارزمی.
آرنت،‌ هانا (1388)، میان گذشته و آینده، ترجمه سعید مقدم، تهران: اختران.
اشمیت، کارل (1389)، «امر سیاسی»، در قانون و خشونت، تهران: رخداد نو.
اطمینان، خدیجه (1387)، «لیبرالیزم و مشابهت‌های «کلیله‌ و دمنه» و «مرزبان‌نامه»، فصلنامه ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی، سال چهارم، شماره 10، 19-27.
افتخاری، اصغر (1378)، «مروری اجمالی بر ساختار اندیشه سیاسی عنصرالمعالی در قابوس‌نامه»، فصلنامه پژوهشی دانشگاه امام صادق (ع)، شماره 9، 65-100.
آقاحسینی، علیرضا (1395)، «بازگشت امر سیاسی از دیدگاه شنتال موف و ارنستو لاکلائو»، پژوهشنامه انتقادی متون و برنامه‌های علوم انسانی، سال شانزدهم، شماره چهارم، 25-43.
امیر محلاتی، محمد جعفر (1396)، دوستی به‌مثابه جهان‌بینی؛ نگرشی نوین به مقوله دوستی در تمدن اسلامی و سیاست جهانی، تهران: هرمس.
بردشا، لی (1388)، فلسفه­ سیاسی‌ هانا آرنت، ترجمه خشایار دیهیمی، تهران: طرح نو.
بستانی، احمد (1395)، «دوستی مدنی» و «دوستی کیهانی»: دو روایت از نسبت دوستی و شهر در فلسفه اسلامی»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال یازدهم، شماره دوم، 59-85.
بشیریه، حسین (1373)، نظریه‌های جدید در علم سیاست، تهران: دفتر مطالعات و تحقیقات سیاسی دانشگاه امام صادق (ع).
تقی‌لو، فرامرز (1396)، «از سیاست‌شناسی تا سیاست‌ورزی: هستی‌شناسی سیاست و نسبت امر سیاسی»،دو فصلنامه پژوهش سیاست نظری، شماره 22، 29-52.
توانا، محمدعلی؛ آذرکمند، فرزاد (1393)، «مقایسه امر سیاسی و جامعه سیاسی مطلوب در اندیشه ‌هابرماس و موفه»،فصلنامه جستارهای سیاسی معاصر، سال پنجم، شماره چهارم، 27-50.
خواجه نظام الملک (1389)، سیرالملوک، به کوشش جعفر شعار، تهران: امیر کبیر.
طوسی، خواجه نصیرالدین (1387)، اخلاق ­ناصری، تصحیح عبدالهادی قضائی، تهران: بهزاد.
عزتی پور، احمد (1373)، «سیاست در مرزبان‌نامه»، مجله کیهان اندیشه، شماره 83، 170 تا 187.
عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر بن قابوس بن وشمگیر بن بازیار (1395)، قابوس‌نامه، تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر بن قابوس بن وشمگیر بن بازیار (1390)، قابوس‌نامه، تصحیح سعید نفیسی، تهران: فردوس.
کاوندی کاتب، ابوالفضل و دیگران (1396)، «سیر تکوین و گونه­بندی سنت ایرانی اندرزنامه‌های سیاسی در جهان»، اطلاعات سیاسی و اقتصادی، شماره 307، 134-163.
کرون، پاتریشیا (1389)، تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام، ترجمه مسعود جعفری، تهران: سخن.
محمودی، محسن؛ الهی، محسن (1389)، احیای نظریه سیاسی شیعه در اندیشه خواجه‌نصیرالدین طوسی، تهران: طرح پژوهشی اجرا شده در دانشگاه شهید بهشتی.
مرتضوی، سید رحمان (1394)، «واسازی، از سیاست تا دوستی»،فصلنامه تخصصی علوم سیاسی، سال یازدهم، شماره 32، 152-171.
مسکویه رازی، احمدبن محمد (1358)، الحکمه الخالده، مصحح و محقق عبدالرحمان بدوی، انتشارات دانشگاه تهران.
مسکویه رازی، احمدبن محمد (1381)، تهذیب­الاخلاق، ترجمه علی‌اصغر حلبی، تهران: اساطیر.
مسکویه رازی، احمدبن محمد (1388)، الفوز الاصغر، انتشارات آیت اشراق.
مسکویه رازی، احمدبن محمد (1389)، تجارب­الامم، جلد دوم، ترجمه ابوالقاسم امامی، تهران: سروش.
وراوینی، سعدالدین (1367)، مرزبان‌نامه، تصحیح محمد روشن، تهران: نشر نو.
وراوینی، سعدالدین (1392)، مرزبان‌نامه، به کوشش خلیل خطیب رهبر، تهران: صفی ­علیشاه.
Althusser, Louis (1971), Ideology and Ideological State Apparatuses (Notes).
Arendt, Hana (1998), The Human Condition. Chicago: The University of Chicago Press.
Barbak, Ibrahim (2016), Conception of the political: Between Schmitt and Arendt, Doctoral Thesis, University of East Anglia School of Philosophy.
Cavarero, Adriana (2004), "Politicizing Theory", in What Is Political Theory? Edited by   Stephen K. White and J. Donald Moon. London: Sage Publications.
Derrida, Jacques (1997), A discussion with G. Bennington, No Place.
Mouffe, Chental (1993), The Return of the Political, London & New York: Verso.
Mouffe, Chental (2005),  On the Political, Routledge Press.
Nediomovic, Svjetlana (2007), Being to the world: an inquiry into philosophical implications of Hannah Arendt's political thought. http://hdl.handle.net/1814/7033
Schmitt, Carl (2007a), The Age of Neutralizations and Depoliticizations (M. Konzen& J. P. McCormick, Trans) The Concept of the Political. Expanded Edition. (pp. 80-96). Chicago: The University of Chicago Press.
Schmitt, Carl (2007b), The Concept of the Political. Expanded Edition. (G. Schwab, Trans), Chicago: The University of Chicago Press.