نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار علوم سیاسی دانشگاه پیام نور
چکیده
امروزه «عدالت»، گو آن‌که هنوز جایگاهی در میان برخی از فلاسفه سیاسی دارد، اما در کشاکش مباحث اقتصادی نولیبرال و سیاست‌های بین‌المللی قدرت‌های بزرگ تقریباً به فراموشی سپرده شده؛ «دولت» اما وضعیت بهتری دارد. این مقاله سعی دارد با استفاده از روش تبارشناسی تلازم این دو مفهوم و نه الزاما این‌همانی آنها در خاستگاه خود را به نمایش بگذارد. اصول کلاسیک عدالت، یعنی آزادی سیاسی و اصول عدالت توزیعی به‌علاوه احترام به برابری طبیعت، اصول مستتر در اندیشه دولت، چه دولت باستانی و چه دولت مدرن، هستند. «دولت» نیز در خاستگاه خود برای شکل دادن به هویت سیاسی انسان، اصول عدالت را پیش‌فرض گرفته است. این امر ورای خطابه‌ای اخلاقی است و بیشتر به خاستگاه مشترک این دو مفهوم تاکید می‌کند. البته روایت ما از مفاهیم سیاسی متفاوت از روایات سوژه‌گرایانه مدرن است. بنابراین سعی دیگر ما این است که عدالت و دولت را از مفاهیم سوژه‌گرایانه، مفاهیمی که انتقادات زیادی بدان‌ها وارد شده، جدا سازیم و این امر را اثبات کنیم که حتی با پیش‌فرض‌های فلسفه‌های منتقد مدرنیته نیز اصول عدالت و دولت سر جای خود باقی می‌مانند و حتی اکنون برای پاسداری از آنها باید اهتمام بیشتری به‌خرج دهیم. بنابراین در بررسی خاستگاه مفاهیم اصلی فلسفه سیاسی، در مرحله نخست دولت باستانی و در مرحله بعد اصول امروزین عدالت و دولت در به‌هم‌پیوستگی خود و سرچشمه مشترک خودشان نشان داده خواهند شد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The Concomitance of 'Justice' with 'State' in Political Philosophy
نویسنده [English]
- Mehdi Nasr
Assistant Professor, Department of Political Science, Payame Noor University, Iran
چکیده [English]
Nowadays, 'justice' has almost become a forgotten concept. Global inequalities as a received contemporary neoliberal order is taken for granted. As a political concept, 'State', however, has a better situation. Using genealogy as a method, this article tries to show the concomitance of these two concepts in their origin. The classical principles of justice, namely political freedom and the principles of distributive justice as well as respect for equality of the nature are the existing principles in thinking of state, both the ancient and the modern ones. In its origin, state presupposes the principles of justice to engender political identity of human being. This is beyond a moral preaching. Relativism, however, is going to be criticized. Instead, it emphasizes on the common origin and source of these two political concepts. Of course our narration of political situations is different from the modern subjectivist ones. So we try to separate and distinguish justice and state from subjectivist concepts, the very concepts which have been criticized very much. Instead, we try to prove that even with the presuppositions of those philosophies critical of modernity also the principles of justice and state remain in their place and we should vindicate them in the contemporary political spheres.
کلیدواژه‌ها [English]
- justice
- State
- Genealogy
- Subjectivism
- Finitude
)