نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• سیدرضا موسوی نیا ¹
• سید جواد طاهایی ²

¹ استادیار روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی

² دکترای علوم‌سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

جنگ و صلح از اصلی‌ترین مسائل دولت‌ها و ملت‌ها است اما موضوع صلح در مقایسه با جنگ، هم در جهان و هم در کشور ما، تصوری نابسنده و نارسا دارد و از این ‌رو نیازمند بازاندیشی است. نظریه­ی مدرن صلح می‌گوید: صلح محصول مدیریت یک دولت و یا مجموعه‌ای از دولت‌ها است که مستظهر به قدرت نظامی و هراس ناشی از آن ایجاد می‌شود. این نظریه­ی ساده و موسع به مفروض اصلی مطالعات صلح در رشته­ی حقوق و روابط ‌بین‌الملل در قرن بیستم تبدیل شده است اما در این نوشتار مدعا آن است که نظریه­ی مدرن صلح نه تنها مرتبط با واقعیت تاریخی «صلح» نیست، بلکه نقطه­ی مقابل آن است. بر این اساس این سؤال مطرح می‌شود که آیا صلح عبارت از استقرار نظم و ثبات در منطقه توسط دولت‌ها است یا واقعیتی تدریجی‌تر و ریشه‌ای‌تر از استقرار نظم و ثبات؟
استدلال می‌کنیم که: صلح، توان و کارکرد یک اجتماع تاریخی [یا تمدن] برای تلطیف و قابل‌زیست‌ساختن مناطق پیرامونی خود از طریق گسترش ناهشیار فرهنگی است. این رویکرد کلاسیک به صلح است که در مقابل رویکرد مدرن قرار می‌گیرد. نتایج این رویکرد به صلح این است که صلح مشخصه­ی دولت‌ها نیست، مشخصه­ی اجتماعات است؛ صلح یک­جانبه‌گرایی نیست، رابطه است؛ صلح ناشی از قدرت اجبار نیست، ناشی از آزادی و خودانگیختگی است. ایران از جمله­ی آن اجتماعات تاریخی است که روابط صلح‌آمیز مبتنی بر رویکرد کلاسیک با اجتماعات پیرامونی خود در سراسر تاریخ خود داشته و از این رو توصیه می‌شود که سیاست‌خارجی آن مبتنی بر اندیشه­ی کلاسیک به صلح باشد.

کلیدواژه‌ها

• رویکرد مدرن
• رویکرد کلاسیک
• صلح
• ثبات
• دولت ایرانی

عنوان مقاله [English]

Classical Approach to Peace and Criticism of Modern Peace Theory: Strategy for Iranian Administrations

نویسندگان [English]

• seyedreza mousavinia ¹
• Seyed Javad Tahaee ²

¹ Asistant Professor, Department of International Relations, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran

² Ph.D. of political Sciences, Department of Sciences, University of Tehran

چکیده [English]

War and peace is one of the most important challenges of states and nations. Peace compare to war, has an unclear and inexpressive concept requiring to be clarified. Modern state theory explaining the peace in context of politics and international relations alleges: peace is a product of sovereignty of one or more states backed by military power and its resulting terror. This simple and widespread theory has become a dominant paradigm in peace discussions in politics and international relations of 20th century. This article, however, alleges that modern theory of peace not only lacks historical backgrounds but also is the contrary to them. Based on that, the question is that: is peace an order and stability established by states in region or has some reality of more developing and deeper? We will argue that peace, in fact, is the ability of the society to make compatible the regions surrounding it through developing cultural unconsciousness. It is the classical approach to peace that contrast to modern theory of peace. What the approach leads to is that peace is a functional characteristic of states but of societies, peace is not unilateralism but bilateral interaction, peace shall not obtain through exercising the power but it arises from freedom and self-inducement. Iran is among these historical societies that had a peaceful relationship based on a classical approach with its communities throughout history and hence it is recommended for foreign policy to base upon classical approach to peace.

کلیدواژه‌ها [English]

• Classical Approach to Peace
• Modern Peace Theory
• Iranian Administrations