نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمد علی خسروی ¹
• شهره شهسواری ²

¹ استادیار علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز

² دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز

چکیده

تجربه‏های تاریخی نشان می‌دهد که تحول در هر جامعه‌ای به نقش نخبگان سیاسی وابسته است و اندیشه و تفکر آنها در اجرای برنامه‏های سیاسی ـ اجتماعی، گسترش تشکل‌های مدنی و چگونگی تحقق خواسته‏های مردم به‌میزان تعیین کننده و سرنوشت‌سازی موثر می‌باشد. در این راستا، نگارنده تلاش کرده است؛ تا ضمن بررسی فرهنگ سیاسی نخبگان حاکم، نشان دهد که توسعه نیافتگی سازمان‌های غیردولتی در دولت‏های پس از انقلاب، ارتباط تنگاتنگی با  این نوع فرهنگ دارد. جهت پاسخگویی به فرضیه غیر مشارکتی بودن نخبگان سیاسی، بر اساس مدل (گابریل آلموند) از دو معیار سنجش استفاده کرده‌ایم. علاوه‌بر پرسشنامه جهت سنجش نوع فرهنگ سیاسی، عملکرد جامعه آماری نیز بررسی و پس از طی کردن مرحله روایی، برای بررسی سازگاری درونی گویه‌های مطرح شده در پرسشنامه با استفاده از نرم‌افزار SPSS از آماره آلفای کرونباخ با مقدار ضریب 77 استفاده شد. سپس فرهنگ سیاسی با سنجش پارامترهای فرهنگ سیاسی در9 مولفه بررسی گردید. نتایج منعکس کننده این امر بود که عدم تمایل نخبگان سیاسی به گسترش مشارکت و رقابت در سیاست، که بیان‌گر نوعی فرهنگ سیاسی تابعیتی  و غیر مشارکتی  است، یکی از عوامل اصلی و جدی توسعه ‌نیافتگی سیاسی و فقدان کارایی تشکل‌های مدنی بوده است. 

کلیدواژه‌ها

• سازمان‌های غیر دولتی
• فرهنگ سیاسی
• الیت حاکم
• تمرکزگرایی
• فرهنگ تابعیتی

عنوان مقاله [English]

The Iranian Political Elite and NOG’s Inefficiency

نویسندگان [English]

• Mohammad Ali Khosravi ¹
• Shohreh Shahsavari Fard ²

¹ Assistant Professor, Department of Political Sciences, Islamic Azad University, Central Tehran Branch

² Ph.D. Student of Political Sciences, Islamic Azad University, Central Tehran Branch

چکیده [English]

History has showed us that development in every society depends on the elite’s political roles; hence, their viewpoints regarding socio-political programs and individuals’ needs have played a vital role in determining the fate of a specific society. Besides, the elite political culture is considered as an effective factor in political development within the realm of political sociology.
The aim of this study is to analyze the political culture of the ruling elite and its role in inefficiencies of NGOs. In fact the author has tried to show that the underdevelopment of NGOs in governments after the revolution has a close relation with political culture of ruling elite of this era .In addition to questionnaire to assess the type of political culture, their performance was examined on the basis of Gabriel Almond model. To validate the reagents, in addition to previous studies, we used the views of a number of sociologists and political science professors and after confirmation of expert community and passing the validity stage to examine the internal consistency of questionnaire items, Cronbach's alpha was obtained as 77 using SPSS software. Then, political culture was examined by assessing the political participation, political trust, citizenship rights, and tolerance. Freedom of speech was investigated in 9 components. Results reflected the fact that the culture of ruling on elite is an allegiance with thick, tough, and stable clusters closing the ways for political development. Reluctance to answer some questions and lack of proportionality among some answers with performance of this population are strong evidence in this regard.

کلیدواژه‌ها [English]

• NGOs
• political culture
• the ruling elite
• Centralization
• Allegiance culture