نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی

2 دکترای علوم سیاسی از دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

پس از انقلاب اسلامی، جریان­های فکری و سیاسی در راستای عملی نمودن نظریه­های بومی، تحولات بین‌المللی و تشدید روند جهانی شدن، نسبت به گذشته به‌نحوی عمیق­تر و اساسی­تر به مفهوم توسعه پرداختند. جریان توسعه‌گرایان لیبرال پس از انقلاب و در پی تحول فضای گفتمانی از درون جدال‌های فکری و سیاسی دهه‌ی هفتاد سر بر‌آورد و اندک‌اندک زمینه را برای طرح مسائل نوسازی و توسعه کشور بیش از پیش فرآهم می‌دید. اگر بخواهیم با اتخاذ رویکردی ایجابی به فهم هر چه دقیق‌تر محتوی و بن‌مایه‌های فکری ـ سیاسی جریان لیبرال توسعه‌گرا در ایران بپردازیم؛ به ناچار باید به آرا و آثار محمود سریع‌القلم و موسی غنی‌نژاد که در این جریان نقش فعال فکری‌ـ سیاسی داشته‌اند، مراجعه نماییم. گفتمان توسعه‌ در این جریان همواره می‌کوشد تا مفاهیم اصلی چون حکومت قانون، آزادی‌خواهی، اقتصاد بازار، جهانی‌شدن، دولت حداقلی و حقوق بشر را حول دال مرکزی «نوسازی لیبرالی» مفصل‌بندی نماید. پژوهش حاضر با استفاده از الگوی تحلیلی جریان-گفتمان و بهره­گیری از ظرفیت­های روش جریان‌شناسی و گفتمان، می­کوشد تا نوع نگاه جریان توسعه گرایان لیبرال به گفتمان توسعه را ارزیابی نماید.
سوال اصلی مقاله حاضر این است که توسعه در گفتمان جریان توسعه­گرایان لیبرال دستخوش چه تحولاتی شده است؟ در پاسخ به پرسش فوق می‌توان گفت که توسعه در گفتمان جریان توسعه­گرای لیبرال با عام‌ و جهان‌شمول‌ دیدن روند نوسازی و گذار از جامعه سنتی‌ به‌ جامعه مدرن‌ و دال مرکزی «نوسازی لیبرالی» بازنمایی شده است.
با توجه به پژوهش حاضر، دیدگاه این جریان در عرصه‌ی اقتصاد، سیاست و فرهنگ به شکل‌گیری گفتمان توسعه‌خواهی می‌انجامد که در آن، آزادی اقتصادی و توسعه‌ی سیاسی همبستگی شدید دارد. اگرچه آنها توسعه‌ی نهادهای مدنی سیاسی را در شرایط امروز مقدم بر آزادسازی‌های اقتصادی می‌دانند اما میان این دو ارتباط تنگاتنگی برقرار کرده و از ایده‌ی دموکراسی مطابق آزادی‌های فردی به‌عنوان یک ارزش سرنوشت‌ساز در اقتصاد یاد می‌کنند. در مقوله توسعه اقتصادی عمده‌ترین خواست این جریان، رساندن دولت به‌حد وظایف اساسی خود و رفع موانع از نظام بازار آزاد می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The liberal development discourse and the concept of development after the Islamic Revolution (With emphasis on state)

نویسندگان [English]

  • Mohammad Bagher khorramshad 1
  • Majid Nejatpoor 2

1 Associate Professor Professor, Department of political science, Allame Tabataba’i University

2 PhD of Public Policy, political science, Allame Tabataba’i University

چکیده [English]

Purpose: After the Islamic Revolution, some intellectual and political currents discussed the concept of development. In the wake of continuing discussion on development, liberal development discourse arose from the intellectual and political currents of the 70th. In this article, we want to show how the concept of development appeared, why it was rejected by some groups, and what happened to its meaning.
Design/Methodology/Approach: In this regard, we can pay attention to the works of Mahmud Sariolghalam & Mouse Ghaninejad for a deeper understanding of the intellectual and political content of liberalism in Iran. Development discourse tries to articulate main concepts such as small government, freedom, market economy, and human rights. This study tries to examine the development discourse by using discourse analysis.
Findings: The mail question of this article is this: What is change from the perspective of liberal development discourse?  In response to this question, it can be said: the change consist of the process of modernization and transition from traditional society to modern society. This means “liberal modernization”. The main element of liberal current is the optimization of liberal system, economic competition and a minimum role of state in domestic politics and international trade. The supporters of liberal current pay attention to change and modernization, and hold an optimistic view of new western civilization. They believe that in failure to reach development, determinant factors are domestic factors such as wrong thoughts and beliefs of Iranian culture.
Originality/Value: In this article, we investigate liberal development discourse and try to establish a relationship between liberal current and development.  This current defends a systematic liberal perspective and a competitive economy. The Adherents of this current believe that the state intervention in economic activities must become very minimal.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Market economy
  • Rationality
  • privatization
  • Administration
  • Development
  • Globalization
ازکیا، مصطفی؛ غفاری، غلامرضا. (1387). جامعه­شناسی توسعه. تهران: نشر کیهان.
جمشیدی‌ها، غلامرضا؛ نصرتی روح‌الله. (1391). «مطالعه تطبیقی گفتمان توسعه در گفتمان تجددگرا و اعتدال‌گرا با تأکید بر دیدگاه استاد مرتضی مطهری»، فصلنامه مطالعات الگوی پیشرفت اسلامی و ایرانی. سال اول. شماره اول.
خسروپناه، عبدالحسین. (1390). جریان‌های فکری و فرهنگی ایران معاصر. تهران: انجمن حکمت و فلسفه ایران.
سریع‌القلم، محمود. (1390). ایران و جهانی ‌شدن؛ چالش‌ها و راه‌حل‌ها. تهران: مجمع تشخیص مصلحت نظام. مرکز تحقیقات استراتژیک، چاپ سوم.
سریع‌القلم، محمود. (1392). عقلانیت و توسعه‌ یافتگی ایران. چاپ ششم. تهران: نشر فرزان روز.
سریع‌القلم، محمود. (1393). «سخنرانی دکتر سریع‌القلم با عنوان نظریه‌ای برای توسعه ایران». دوشنبه، ١/10/ ١٣٩٣
http://www. ihcs.ac.ir/Pages/Features/NewsDetail.aspx?id=8807
سریع‌القلم، محمود. (1390). «ابعاد نامحسوس و خلقی توسعه‌ نیافتگی ایران». قابل دسترسی در وب‌سایت:
http://www.sariolghalam.com
غنی‌نژاد، موسی. (1377). جامعه‌ مدنی، آزادی، اقتصاد و سیاست. تهران: طرح نو
غنی‌نژاد، موسی. (1380). «عدالت اجتماعی و اقتصاد». روزنامه اطلاعات. 23/03/1380
غنی‌نژاد، موسی. (1381). «دین و توسعه و چالش‌های فرارو». روزنامه جوان. ویژه‌نامه فرهنگ و اندیشه.
غنی‌نژاد، موسی؛ طبیبیان، محمد. (1381). آزادی‌خواهی نافرجام. تهران: نشر گام نو.
غنی­نژاد، موسی. (1372). «اخلاق و اقتصاد»، ماهنامه اطلاعات سیاسی اقتصادی. فروردین و اردیبهشت، شماره 67 و 68.
غنی‌نژاد، موسی. (1378). تجددطلبی و توسعه در ایران امروز. تهران: نشر مرکز.
غنی­نژاد، موسی. (1379). «توسعه بهشت برین نیست». مجله کارآفرین. شماره 1.
غنی‌نژاد، موسی. (1379). «روشنفکری ایرانی و بی‌خبری از توسعه». روزنامه ایران. 25/5/1379.
غنی‌نژاد، موسی. (1380). «جهانی‌ شدن و توسعه اقتصادی». نشریه پیام ایران خودرو. آبان.
قائمی‌نیا، علی‌اصغر؛ سعید، موسوی‌ثمرین. (1390). شناخت جریان‌های فعال اقتصادی در ایران. تهران: مرکز مطالعات و پژوهش های سازمان بسیج دانشجویی.
میرزایی؛ شهرداد. (1386). ایران آینده از نگاه سه اندیشمند ایران امروز: موسی غنی‌نژاد، حسن عشایری و رضا منصوری. ویراستار مرتضی رضایی‌منش. تهران: دیبایه.
همپتن، جین. (1385). فلسفه سیاسی، ترجمه: خشایار دیهیمی. تهران: طرح نو. چاپ دوم.