دولت پژوهی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

فرایند پذیرش مقالات

بانک ها و نمایه نامه ها

هزینه مقالات

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

داوران

داوران سال 1403

داوران سال 1402

داوران سال 1401

داوران سال 1400

داوران سال 1399

داوران سال 1398

راهنمای ثبت در Publons

رویکرد سیاست‌ اجباری دولت‌های ایران در قوانین محیط‌زیستی با کمک شبکه‌ی نهاد واژه‌های اجبار و غیراجبار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته دکتری علوم و مهندسی آبخیزداری دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران

2 دانشیار علوم و مهندسی آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

چکیده

نظام حقوق محیط‌زیستی ایران دارای رویکردهای بالا به پایین است. به عبارتی، ابزارهای نهادهای قانون‌گذار برای حفاظت از محیط‌زیست مبتنی بر اِعمال سیاست اجباری است. در این پژوهش تلاش می‌شود با استخراج نهاد واژه‌های اجبار و غیراجباری و سازمان‌ها و نهادهای تحت این ادبیات، نشان داده شود که در حقوق محیط‌زیستی ایران کدام سازمان‌ها و نهادها تحت سیاست‌های اجبار و غیر اجبار قرار دارند. در این راستا از رویکرد تحلیل شبکه‌ای و نرم‌افزارهای Ucinet و Netdraw استفاده می‌شود. نتایج نشان داد که از بین تمامی واژه‌هایی که ادبیات اجبار و غیر اجبار را نشان می‌دهند، نهادهای قانون‌گذار بر واژه‌ی «مکلف‌اند» و در نظر گرفتن «مجازات» و «می‌تواند» تمرکز دارند که بیش‌ترین مرکزیت درجه و بینابینی را دارند. بیش‌ترین ادبیات اجباری به‌کار برده شده برای «دولت» در مقاطع زمانی اجرای اصلاحات ارضی تا انقلاب اسلامی و ریاست جمهوری روحانی است که نهادهای قانون‌گذار «دولت» را 6 بار تحت ادبیات اجباری قرار داده‌اند. نهادهای قانون‌گذار ادبیات غیر اجبار را بیش‌تر برای سازمان‌ها و نهادهای دولتی و ادبیات اجبار و مجازات را بیشتر برای مردم و نهادهای غیردولتی استفاده می‌کنند. درحالی‌که، حکومت باید وجه دوم چارچوب‌های اِعمال فشار را اعمال کند که رویکردی است که در آن دولت تلاش می‌کند در فضایی همکارانه، نوعی اطاعت‌پذیری شبه داوطلبانه را تشویق کند. همچنین، حکومت به دنبال اجرای نوعی توازن بین نهادهای دولتی و بازیگران غیردولتی در اعمال ادبیات اجبار و غیر اجبار باشد. این تلاش‌های حکومت در برقراری توازن و تعادل باعث افزایش حس اعتماد به حکومت و ایجاد نوعی اطاعت‌پذیری شبه داوطلبانه می‌شود

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Coercive Policy of Iran’s Governments Environmental Legislation: A Network Analysis of Coercive/Non-Coercive Word–Institution Relationships

نویسندگان [English]

  • Sajedeh Safikhani 1
  • Arashk Holisaz 2

1 Ph.D. Department of Watershed Management Sciences and Engineering, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran.

2 Associate Professor, Watershed Management Sciences and Engineering, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran

چکیده [English]

Extended Abstract
Introduction
In recent decades, the implementation of environmental regulations has shifted from traditional command-and-control approaches to newer strategies emphasizing participation and reduced penalties. The limitations of coercive instruments in environmental protection became increasingly evident, prompting legislative institutions to adopt less punitive policy frameworks and instruments. Non-coercive instruments move away from the command-and-control strategy and instead encourage voluntary compliance through participatory management and the involvement of resource users in management and policy development. Research on the adoption of these new political instruments for solving environmental problems can generally be grouped into several categories. The first category comprises studies that examine the instruments used by legislative bodies in developing environmental laws and regulations. The second category includes research comparing the effectiveness of coercive versus non-coercive instruments in mitigating environmental problems. Despite the valuable contributions of existing studies on regulatory instruments and the use of coercive and non-coercive approaches in policymaking, a fundamental issue remains underexplored: identifying which organizations and institutions are subject to coercive and non-coercive policy instruments. This gap in the literature highlights the need for more specialized research in this area. Accordingly, the present study aimed to address this shortcoming by examining which organizations and institutions in Iran are subject to coercive and non-coercive policies in the country’s environmental laws.
Materials and Methods
The study used the network analysis approach to examine the topic. Network analysis is an emerging method in multi-criteria decision-making that can be used to prioritize factors and criteria. In the current study, all words indicating coercive and non-coercive policies—as well as the names of organizations and institutions subject to these policies—were first extracted from the text of relevant laws and regulations. It helped analyze the network of environmental laws and regulations and generate the primary data for this research. Then, a two-dimensional word–institution matrix was constructed, with the rows representing coercive and non-coercive policy words and the columns representing the corresponding organizations and institutions identified in the legal literature. In the next step, UCINET software was used to calculate the degree centrality and betweenness centrality indices for the coercive and non-coercive literature for each law. NetDraw software was then employed to visualize the results through graphs illustrating the degree centrality and betweenness centrality.
Results and Discussion
An analysis of the coercive network graphs revealed that the greatest diversity of coercive words was produced during the period from the implementation of land reforms to the Islamic Revolution (1963–1979). In addition, the highest number of institutions influenced by coercive literature was observed during both Rouhani’s presidency (the twelfth administration, 2013–2020) and the period of land reforms leading up to the Islamic Revolution. Similarly, an analysis of the non-coercive network graphs indicated that the most diverse use of non-coercive words was found in two periods: from the implementation of land reforms to the 1979 Islamic Revolution, and from Reza Khan’s coup to the onset of land reforms (1921–1963). The highest number of institutions targeted by non-coercive literature appeared during the period of land reforms up to the Islamic Revolution, and from the Islamic Revolution to the end of the Iran–Iraq War.
Conclusion
The legal and administrative structure governing the environment and natural resources in Iran adopts a top-down approach. However, this coercive literature is primarily directed at non-governmental actors—namely, the general public—while the concept of punishment is rarely applied to government institutions. As a result, the government’s primary focus is on the first dimension of environmental issues: the belief that it is the actions of people that disrupt environmental processes. Consequently, the mainstream political science tends to emphasize exerting greater coercion and pressure on the public. In other words, legislative bodies use non-coercive literature when addressing government agencies and institutions, while coercive and punitive language is reserved mainly for citizens and non-governmental organizations. However, the government should also apply the second dimension of the pressure framework—acknowledging its own role and obligations. Ideally, coercive measures should be accompanied by accountability on the part of government institutions. This would help foster a perception that the law applies equally to both those who follow and those who violate the rules when environmental issues and problems arise. A more effective approach would involve the government promoting a quasi-voluntary, cooperative atmosphere. The government should balance how coercive and non-coercive discourse is applied to both governmental and non-governmental actors. In this way, the government can help build public trust and foster a kind of quasi-voluntary compliance.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Quasi-voluntary compliance
  • Non-government actors
  • Command-and-control
  • Coercive and non-coercive policy
  • Environmental management
مراجع

  1. فارسی

    1. حلی­ساز، ارشک و صفی‌خوانی، ساجده. (1399). رابطه­ دانش و سیاست­گذاری­های محیط‌زیست و ضرورت ساخت اَبَرمُدل در مقیاس حکومت- بخش اوّل مقیاس مکانی، جنگل ایران، 12 (3)، 419-407.
    2. حلی­ساز، ارشک و صفی‌خوانی، ساجده. (1400). بررسی رویکرد سیاست اجباری در قوانین و مقرّرات محیط‌زیستی ایران، مجلس و راهبرد، doi: 10.22034/mr.2022.4829.4677.
    3. حلی­ساز، ارشک؛ شریفی، بهنام؛ محمدی­کنگرانی، حنانه و صفی‌خوانی، ساجده. (1397). بررسی رویکرد سیاست اجباری مدیریّت منابع آب در ایران، دومین کنفرانس حکمرانی و سیاست­گذاری عمومی، تهران، ایران.
    4. ریدل، مارک و هنمن، رابرت. (1394). درآمدی بر روش شبکه­های اجتماعی، ترجمه: الهام محمدی، محمدرضا مهرگان و حنانه محمّدی­کنگرانی، انتشارات دانشگاه هرمزگان.
    5. سامانه ملّی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران، قانون اصلاحات ارضی (مصوب 19/10/1340)، http://qavanin.ir.
    6. سامانه ملّی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران، لایحه­ قانونی ملّی شدن جنگل­ها (مصوب 27/10/1341) ، http://qavanin.ir.
    7. فریادی، مسعود. (1398). انتخاب ابزارهای مقررات­گذاری برای حفاظت محیط­زیست، مجلس و راهبرد، (98) 26، 146-119.
    8. قربانیان کردآبادی، محمد؛ لیاقت، عبدالمجید؛ مالمیر، مرضیه. (1399). بررسی علل شکست سیاست‌های مدیریت مشارکتی آب در ایران، سیاستگذاری عمومی، 6 (3)، 190-169.
    9. محمدی­کنگرانی، حنانه و حسین زاده، مهناز. (1395). بررسی ساختار و توزیع قدرت در میان نهادهای مسئول در برنامه پنجم توسعه با استفاده از رویکرد تحلیل شبکه­های اجتماعی، سیاستگذاری عمومی، (4)2، 107-89.
    10. مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، آیین­نامه جلوگیری از آلودگی هوا (مصوب 29/4/1354)، https://rc.majlis.ir.
    11. مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، قانون آب و نحوه­ ملّی­شدن آن (مصوب 27/4/1347)، https://rc.majlis.ir.
    12. مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، قانون توزیع عادلانه آب (مصوب 16/12/1361)، https://rc.majlis.ir.
    13. مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، قانون جنگل­ها و مراتع کشور (مصوب 08/06/1338)، https://rc.majlis.ir
    14. مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، قانون حفاظت از خاک (مصوب 27/3/1398)، https://rc.majlis.ir.
    15. مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، قانون حفاظت و بهره­برداری از جنگل‌ها و مراتع (مصوب 25/5/1346)، https://rc.majlis.ir.
    16. مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، قانون حفاظت و بهسازی محیط‌زیست (مصوب 28/3/1353)، https://rc.majlis.ir.
    17. مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، قانون حفظ و حراست منابع آب­های زیر زمینی کشور (مصوب 1/3/1345)، https://rc.majlis.ir.
    18. مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، قانون حفظ و حمایت منابع طبیعی و ذخایر جنگلی (مصوب 5/7/1371)، https://rc.majlis.ir.
    19. مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، قانون راجع به جنگل­ها (مصوب 17/10/1321)، https://rc.majlis.ir
    20. مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، قانون شکار و صید (مصوب 16/3/1346)، https://rc.majlis.ir.
    21. مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، قانون هوای پاک (مصوب 25/5/1396)، https://rc.majlis.ir.
    22. مشهدی، علی. (1395). دولت و محیط زیست: از رویکردهای بدون دولت تا رویکردهای مشارکتی. فصلنامه دولت پژوهی، 2 (8)، 80-59.
    23. دفتر حقوقی و امور مجلس سازمان حفاظت محیط‌زیست، مجموعه قوانین و مقررات محیط‌زیست، جلد اوّل، ttps://doe.ir.

    References

    1. Böcher, Michael (2012). A theoretical framework for explaining the choice of instruments in environmental policy, Forest Policy and Economics, 16: 14-22
    2. Camison, Cesar. (2010). Effects of coercive regulation versus voluntary and cooperative auto-regulation on environmental adaptation and performance: Empirical evidence in Spain, European Management Journal, 28, 346– 361.
    3. Duit, A, (2014). State and Environment the Comparative Study of Environmental Governance, the MIT Press, (1-23).
    4. Earnharta, D.H and Glicksman, R.L, (2015). Coercive vs. cooperative enforcement: Effect of enforcement approach on environmental management, International Review of Law and Economics, 42, 135–146.
    5. Eastwood, A; Fischer, A and Byg, A (2017). The challenges of participatory and systemic environmental management: from aspiration to implementation, Journal of Environmental Planning and Management, 60 (3):1-19.
    6. Fobbe, Lea (2020). Analysing Organisational Collaboration Practices for Sustainability, 12, 2466; doi: 10.3390/su12062466.
    7. Ioris, A. A.R (2014). The political ecology of the state the basis and the evolution of environmental statehood, Taylor & Francis Group.
    8. Latif, B; Mahmood, Z; San, O. T; Mohd Said, R and Bakhsh, A (2020). Coercive, Normative and Mimetic Pressures as Drivers of Environmental Management Accounting Adoption, Sustainability, 12, 4506, 1-14, doi: 10.3390/su12114506.
    9. Sjöstedt, Martin. (2014). Enforcement and Compliance in African Fisheries: The Dynamic Interaction between Ruler and Ruled, In: State and Environment the Comparative Study of Environmental Governance, Edited by Andreas Duit, (265-292), the MIT Press.

     

    Translated References into English

    1. Department of Environment, collection of environmental laws and regulations, 1 vol, ttps://doe.ir 60835 [In Persian].
    2. Faryadi, M., (2019). Choice of Regulatory Instruments for Environmental Protection. Majlis and Rahbord, 26(98), 119-146, [In Persian].
    3. Ghorbanian Kerdabadi, M., AbdolMajid, L., & Malmir, M. (2020). Investigating and analyzing the causes of failure of participatory water management policies in Iran. Iranian Journal of Public Policy, 6(3), 169-190. Doi: 10.22059/jppolicy.2021.79496 [In Persian].
    4. Holisaz, A. and Safikhani, S., (2020). Science and Policy-Making; A Nessacity of A Supermodel for State- Part 1: Spatial Scale. Iranian Journal of Forest, 12(3), 407-419 [In Persian].
    5. Holisaz, A. and Safikhani, S., (2022). Coercive policy approach in the environmental legislation in Iran. Majlis and Rahbord, 29(112), 361-390. Doi: 10.22034/mr.2022.4829.4677, [In Persian].
    6. Holisaz, A., Sharifi, B., Mohammadi Kangarani, H. and Safikhani, S., (2019). Investigation of Coercive Policy Approach in Iran's Water Resources Management, Second Conference on Governance and Public Policy, Iran, [In Persian].
    7. Islamic Parliament Research Center of the Islamic Republic of IRAN, land reform law (Approved in 1962), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/94816 60835 [In Persian].
    8. Islamic Parliament Research Center of The Islamic Republic Of IRAN, Soil Protection Law (Approved in 2019), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/115086560835 [In Persian].
    9. Islamic Parliament Research Center of The Islamic Republic Of IRAN, Law on Equitable Distribution of Water Resources (Approved in 1983), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/9067960835 [In Persian].
    10. Islamic Parliament Research Center of the Islamic Republic of IRAN, Law on Exploitation and Protection of Forestry and Range Lands (Approved in 1967), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/9610860835 [In Persian].
    11. Islamic Parliament Research Center of the Islamic Republic of IRAN, Law of Forests and Pastures in the Country (Approved in 1959), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/94870 [In Persian].
    12. Islamic Parliament Research Center of the Islamic Republic of IRAN, Law on Hunting and Fishing (Approved in 1967), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/96050 [In Persian].
    13. Islamic Parliament Research Center of the Islamic Republic of IRAN, Clean Air Act (Approved in 2017), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/1030618 [In Persian].
    14. Islamic Parliament Research Center of the Islamic Republic of IRAN, Law on Preserving Groundwater Resources (Approved in 1966), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/95911 [In Persian].
    15. Islamic Parliament Research Center of the Islamic Republic of IRAN, The law about forests (Approved in 1943), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/93661 [In Persian].
    16. Islamic Parliament Research Center of the Islamic Republic of IRAN, Water Law and Methods of Nationalization of Water (Approved in 1968), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/96242 [In Persian].
    17. Islamic Parliament Research Center of the Islamic Republic of IRAN, Environmental Protection and Improvement Law (Approved in 1974), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/97090. [In Persian].
    18. Islamic Parliament Research Center of the Islamic Republic of IRAN, By-Laws on Air Pollution Prevention (Approved in 1975), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/97356 60835 [In Persian].
    19. Islamic Parliament Research Center of the Islamic Republic of IRAN, Law on Conservation and Protection of Natural Resources and Forest Reserves of the Country (Approved in 1992), https://rc.majlis.ir/fa/law/show/92095 60835 [In Persian].
    20. Laws and Regulations Portal of Islamic Republic of IRAN, Law on Nationalization of the Country's Forests (Approved in 1962), http://qavanin.ir [In Persian].
    21. Mashhadi, A. (2017). State and Environment: From the Non-State to the Participatory Approaches. State Studies, 2(8), 59-80. Doi: 10.22054/tssq.2017.7198 [In Persian].
    22. Mohammadi Kangarani, H., & Hosseinzadeh, M. (2017). Investigating the structure and distribution of power among the institutions in charge for the Fifth Development Plan using Social Network Analysis approach. Iranian Journal of Public Policy, 2(4), 89-107. Doi: 10.22059/ppolicy.2017.60835 [In Persian].
    23. Robert, M. and Hanneman, H., (2015). Introduction to social network methods, Translation: Elham Mohammadi, Mohammad Reza Mehrgan and Hananeh Mohammadi Kangrani, Hormozgan University Press [In Persian].
دولت پژوهی
دوره 10، شماره 40
دی 1403
صفحه 265-304
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار