نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار مطالعات تاریخی انقلاب اسلامی (مرکز اسناد انقلاب اسلامی)، تهران، ایران

چکیده

رویکرد غالب به حکمرانی اسلامی، اسلام را دستگاه معرفت‌شناسانه‌ای در نظر می‌گیرد و از دلِ آن در صدد است نهادها، رویّه‌ها، اصول و احکام حکمرانی اسلامی را احصا و کشف کند. در این رویکرد همانند سایر دستگاه‌های معرفتی تحلیل بر روی بدیهیات استعلایی خاصی استوار می‌شود. از منظر معرفت‌شناسانه در باب حکمرانی اسلامی آثار و نوشته­جات متعددی به رشته تحریر درآمده است. در این مقاله به ‌دنبال پاسخ به این پرسش‌ هستیم که از منظری غیرمعرفت‌شناختی چگونه می‌توان به حکمرانی اسلامی اندیشید؟ جهت پاسخ به این سؤال فرضیه‌ای که با بهره‌گیری از روش درون‌ماندگار (در تقابل با روش استعلایی و رویکرد معرفت‌شناسانه) تنظیم شده بدین ‌شرح است که در رویکرد غیرمعرفت‌شناسانه به حکمرانی اسلامی که می‌توان آن را «حکومت­مندی اسلامی» نامید، اسلام به نیروی سیاسی فعال در زیستِ درون‌ماندگار سوژه‌­ها بدل خواهد شد که رفتار سوژه‌­ها را به ‌واسطه‌‌ نسبت‌های متغیر و هر روزه با خودشان، مقاومت در برابر بدیهیات متصلّب و سلطه‌آورِ زمان حال و تبدیل کردن سوژه‌های مسلمان به نیروهای خلّاق حکمرانی، تنظیم و هدایت می‌کند. مهم‌ترین نمونه‌ بارز چنین حکمرانی غیرمعرفت‌شناسانه‌ اسلامی‌ای (حکومت­مندی اسلامی) را می‌توان در اسلام جاری در زیست سوژه‌های انقلابی در سال‌های منتهی به انقلاب اسلامی مشاهده کرد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Islamic Governance by Using of a Non-epistemological Approach

نویسنده [English]

  • Meisam Ghahreman

Assistant Professor, Department of Historical Studies Group of Islamic Revolution, Tehran, Iran

چکیده [English]

The dominant approach to Islamic governance considers Islam as an epistemological system and tries to identify and discover the institutions, practices, principles and rules of Islamic governance from within it. In this approach, like other epistemological systems, analysis is based on certain transcendental axioms. From an epistemological point of view, many works and books have been written about Islamic governance. In this article, we sought to answer the question that from a non-epistemological point of view, how can one think of Islamic governance? To answer this question, the hypothesis formulated using the immanent method (Which is in contrast to the transcendental method and the epistemological approach) is that in the non-epistemological approach to Islamic governance, which can be called "Islamic governmentality", Islam will become the active political force in the immanent life of subjects, regulating the behavior of subjects through changing and daily relations with themselves, resisting the un compromising and domineering axioms of the present, and turning Muslim subjects into creative forces of government . . The most important example of such a non-epistemological Islamic governance (Islamic governmentality) can be seen in the current Islam in the life of revolutionaries in the years leading up to the Islamic Revolution.

کلیدواژه‌ها [English]

  • : Islamic Governance
  • Non-epistemological؛ Islamic Governmentality
  • Immanent Life
  • Islamic Revolution
  • الف) فارسی

    • پیتون، پال، (1387). دلوز و امر سیاسی. ترجمه محمود رافع. تهران: نشر گام نو.
    • دانیالی، عارف. (1393). میشل فوکو، زهد زیبایی­شناسانه به مثابه گفتمان ضد دیداری. تهران: انتشارات تیسا.
    • دلوز، ژیل. (1386). فوکو. ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهاندیده. تهران: نشر نی.
    • دلوز، ژیل. (1388). فرانسیس بیکن: منطق احساس. ترجمه بابک سلیمی­زاده. تهران: انتشارات روزبهان.
    • دلوز، ژیل. (1390). نیچه و فلسفه. ترجمه عادل مشایخی. تهران: نشر نی.
    • دلوز، ژیل. (1392). مجموعه مقالات یک زندگی.... ترجمه پیمان غلامی و ایمان گنجی. تهران: انتشارات زاوش.
    • دلوز، ژیل؛ گوتاری، فلیکس. (1391). کافکا به­سوی ادبیات اقلیت. ترجمه شاپور بهیان. تهران: نشر ماهی.
    • دلوز، ژیل؛ نگری، آنتونیو؛ هارت، مایکل. (1389). بازگشت به آینده. ترجمه رضا نجف­زاده. تهران: نشر گام نو.
    • رانسیر، ژاک. (1395). استاد نادان. ترجمه آرام قریب. تهران: نشر شیرازه.
    • سلیمی­زاده، بابک. (1388). مقدمه کتاب فرانسیس بیکن: منطق احساس. ترجمه بابک سلیمی­زاده. تهران: انتشارات روزبهان.
    • فوکو، میشل. (1378). مراقبت و تنبیه: تولد زندان. ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهاندیده. تهران: نشر نی.
    • فوکو، میشل. (1383). اراده به دانستن. ترجمه افشین جهاندیده و نیکو سرخوش. تهران: نشر نی.
    • فوکو، میشل. (1390). باید از جامعه دفاع کرد. ترجمه رضا نجف­زاده. تهران: نشر رخداد نو.
    • فوکو، میشل. (1391). مجموعه مقالات تئاتر فلسفه. ترجمه افشین جهاندیده و نیکو سرخوش. تهران: نشر نی.
    • فوکو، میشل. (1393). مجموعه مقالات ایران روح یک جهان بی­روح. ترجمه افشین جهاندیده و نیکو سرخوش. تهران: نشر نی.
    • فوکو، میشل. (1394). مجموعه مقالات کوگیتو و تاریخ جنون. ترجمه فاطمه ولیانی. تهران: نشر هرمس.
    • فوکو، میشل. (1396). مجموعه مقالات خاستگاه هرمنوتیک خود. ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهاندیده. تهران: نشر نی.
    • فوکو، میشل. (1400). مجموعه مقالات آیا قیام‌کردن بی‌فایده است؟. ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهاندیده. تهران: نشر نی.
    • کرمونه­سی، لورا و دیگران. (1396). پیشگفتار کتاب مجموعه مقالات خاستگاه هرمنوتیک خود. ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهاندیده. تهران: نشر نی.
    • لمکه، توماس. (1392). نقدی بر خرد سیاسی، بررسی تحلیل فوکو از طرز تفکر دولت مدرن. ترجمه یونس نوربخش و محبوبه شمشادیان. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
    • مشایخی، عادل؛ آزموده، محسن. (1392). دلوز، ایده، زمان. تهران: نشر بیدگل.
    • هارت، مایکل. (1392). ژیل دلوز: نوآموزی در فلسفه. ترجمه رضا نجف­زاده. تهران: نشر نی.

    ب) انگلیسی

    Deleuze, Gilles& Guattari Felix. (1994). What Is Philosophy?, New York: Columbia University Press.

    • Foucault, Michel. (1986). The Care of The Self Volume 3 of The History of Sexuality, Translated from the French by Robert Hurley, New York: Pantheon Books.
    • Foucault, Michel. (1990). The Use of Pleasure Volume 2 of The History of Sexuality, Translated from the French by Robert Hurley, New York: Pantheon Books.
    • Foucault, Michel. (1997). “Ethics of the Concern for Self as a Practice of Freedom”, in Ethics: Subjectivity and Truth, Edited by Paul Rabinow, London: The Penguin Press.
    • Thoburn, Nicholas. (2003). Deleuze, Marx and Politics, London: Routledge.