نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار علوم سیاسی دانشگاه شیراز

چکیده

مسئله‌ای که از دیرباز توجه برخی از اندیشمندان سیاسی را به خود جلب کرده است، ویژگی‌های دولت در ایران می‌باشد؛ به همین خاطر نظریات مختلفی از جمله پاتریمونیال، نئوپاتریمونیال، سلطانیسم، مطلقه، رانتیر، شبه‌مدرنیته، استبداد شرقی و غیره به‌منظور بررسی ویژگی‌ها و خصوصیات دولت‌های معاصر در ایران ارائه شده است. غالب نظریاتی که در خصوص ویژگی­های دولت در ایران معاصر مطرح گردیده­اند، عمدتاً کلان‌نگر، نظری و کیفی (غیرکمی) بوده و هر یک از دریچه یا زاویه خاصی به ویژگی­های دولت در ایران معاصر پرداخته­اند. این نوشتار برخلاف نظریات و آثار دیگر که عمدتاً کلی و مبتنی بر سطوح تحلیل نظری بوده، بر آن است تا با طرح این سؤال که ویژگی‌های ساختاری دولت بعد از انقلاب اسلامی (از اوایل دهه 1390) چه بوده است، پژوهش را آغاز کند. در این راستا، این تحقیق با پیش­کشیدن مطالعه موردی در خصوص رابطه بین رشد طبقه متوسط جدید و روند توسعه مردم‌سالاری در ایران بعد از انقلاب اسلامی، از یک‌سو و نقش دولت در اثرگذاری بر این رابطه از سوی دیگر، سعی در پاسخ  دادن به این سؤال بوده است. روند و یافته‌های تحقیق که عمدتاً به‌صورت اکتشافی و با روش تحلیل ساختاری انجام‌گرفته نشان می‌دهد که دولت در ایران بعد از انقلاب اسلامی دارای دو ویژگی رانتیر و ایدئولوژیک بوده است. 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Structural Characteristic of Government in Iran after the Islamic Revolution

نویسنده [English]

  • he.shahriari@gmail.com he.shahriari@gmail.com

assistant professor of political science at Shiraz University

چکیده [English]

Characteristics of state in Iran has attracted some of political scientists’ attraction since past times; therefore, various theories, including Patrimonial, Neo-Patrimonial, Sultanism, Absolutism, Rentier, Quasi-Modernity, Eastern Despotism, etc., have been proposed to examine the characteristics and features of contemporary states in Iran. Most of the theories about the features of the state in contemporary Iran are mainly general, theoretical and qualitative, each dealing with the characteristics of the state in contemporary Iran from a particular angle or point of view. Contrary to other theories and works, which are largely general and based on the levels of theoretical analysis, the present paper seeks to begin with the question of what constituted the structural features of government after the Islamic Revolution (until the early 1990s). In this regard, this paper attempts to respond to this by proposing a case study of the relationship between the growth of the new middle class and the process of democracy development in Iran after the Islamic Revolution, on one hand, and the role of the state in influencing this relationship on the other hand. The process and findings of this survey, which are mainly exploratory and structured, show that the government in Iran after the Islamic Revolution has both rentier and ideological features.

کلیدواژه‌ها [English]

  • New middle class
  • Rise and fall of the development of democracy
  • Government structure
  • Rentier
  • Ideological

الف( فارسی

انصاری، ابراهیم، (1388)، نظریه‌های قشربندی اجتماعی و ساختار تاریخی آن در ایران، اصفهان: انتشارات دانشگاه اصفهان.
خان­محمدی، یوسف، (1392)، فرهنگ سیاسی و رفتار انتخاباتی، چاپ اول، تهران: انتشارات خرسندی.
دارابی، علی، (1388)، رفتار انتخاباتی در ایران، الگوها و نظریه­ها، چاپ پنجم، تهران: انتشارات سروش.
دارابی، علی، (1391)، جریان­شناسی سیاسی در ایران، چاپ یازدهم، تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
ربیعی، علی، (1380)، جامعه‌شناسی تحولات ارزشی، تهران: انتشارات فرهنگ و اندیشه.
ریتزر، جورج، (1388)،نظریه جامعه‌شناسی در دوران معاصر، ترجمه محسن ثلاثی، چاپ چهاردهم، تهران: انتشارات گلرنگ یکتا.
سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و مرکز آمار ایران، (1383)، نتایج آمارگیری از سازمان‌های غیردولتی (NGO)، تهران: دفتر انتشارات و اطلاع‌رسانی.
کشاورز، بهمن، (1390)، «جایگاه و نقش نیروها و طبقات اجتماعی در ایران»، فصلنامه سیاست، دوره 41، شماره 3.
گرب، ادوارد، (1379)،نابرابری‌های اجتماعی، ترجمه محمد سیاه‌پوش و احمدرضا غروی، تهران: انتشارات آگاه
مرکز آمار ایران، (سال‌های 1365 تا 1392سالنامه آماری مرکز آمار ایران، تهران: مرکز آمار ایران.
موثقی، سید احمد، (1385)، «اقتصاد سیاسی ایران در دوره جمهوری اسلامی ایران»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 71، بهار.
 

مطبوعات

دوماهنامه پیام هاجر، بهمن و اسفند 1376.
دوهفته‌نامه عصر ما، 31، 6/10/74 و 16/12/75.
روزنامه ابرار، 13/9/75.
روزنامه اعتماد ملی، 2/5/85.
روزنامه ایران، 29/5/84.
روزنامه بهار، 24/2/79.
روزنامه رسالت، 11، 10، 19/4/74 و 6/2/79.
روزنامه مردم‌سالاری در تواریخ 9/4/81، 3/3/82 و 16/4/81.
روزنامه همشهری، 16/12/75 و 16/2/76.
ماهنامه ایران فردا، اردیبهشت 1376.
ماهنامه گزارش، تیرماه 1377.
ماهنامه یالثارات­الحسین، 27/12/74، 30/1/76، 15/9/75، 11/11/74 و بهمن‌ماه 1378.
ویژه‌نامه جامعه روحانیت مبارز، تهران، 24/1/75.
هفته‌نامه بهمن، شماره 8، 5/12/74.
هفته‌نامه شما، شماره 7، 21/1/76.
هفته‌نامه صبح، شماره 42، 10/11، 74.

ب( انگلیسی

Poulantzas, Nicos, (1975), Classes in Contemporary Capitalism, Translated by David Fernbach, London: LNB.
Dahl, Robert, (1998), On Democracy, New Heaven: Yale University Press.
 
ج) سایت‌های اینترنتی
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران (1398)، بخش آمارهای اقتصادی (https://www.cbi.ir/simplelist/1589.aspx).
سایت روزنامه دنیای اقتصاد، 1398 (https://donya-e-eqtesad.com/: بخش-نفت-پتروشیمی-35/789021-کارنامه-نفت-در-دولت-گذشته)
مرکز آمار ایران