الف) فارسی
اسلامی، روحاله و سید هاشم منیری (1398). روبنای شریعتنامه و زیربنای سیاستنامه در نصیحه الملوک غزالی؛ بر اساس متن تحولات سیاسی سلجوقیان. پژوهشنامه علوم سیاسی. شماره 57.
بدیع، برتان و پیر بیرن بوم (1386). جامعهشناسی دولت. احمد نقیب زاده (مترجم). تهران: نشر قومس.
بشیریه، حسین (1390). جامعهشناسی سیاسی. تهران: نشر نی.
بشیریه، حسین در دریفوس، هیوبرت و پل رابینو .(1379). میشل فوکو: فراسوی ساختگرایی و هرمنیوتیک. حسین بشیریه (مترجم). تهران: نشر نی.
بهرامنژاد، محسن و دیگران (1400). مقایسه محتوای آموزشی نظامیهها در عهد سلجوقی با محتوای آموزشی الازهر مصر در عهد فاطمیان. فصلنامه فقه و تاریخ. شماره 2.
رضاییان، علی (1393). شکلگیری مقام شیخالشیوخی و کارکردهای آن در عصر سلجوقی. فصلنامه تاریخ اسلام و ایران. شماره 21.
رنترگم، وانسا وان در هرتسیگ، ادموند و سارا استوارت .(1395). سلجوقیان. کاظم فیروزمند (مترجم). تهران: نشر مرکز.
ستارزاده، ملیحه (1384). سلجوقیان. تهران: نشر سمت.
سرافرازی، عباس (1392). تأثیر سیاستنامه خواجه نظامالملک بر ساختار حکومت سلجوقی. فصلنامه پژوهشهای تاریخی ایران و اسلام. شماره 13.
شعبانی، امامعلی (1394). فتوا و کارکردهای سیاسی آن در ایران عصر سلجوقی. فصلنامه تاریخ ایران. شماره 17.
صفی، امید (1389). سیاست/ دانش در جهان اسلام: همسویی معرفت و ایدئولوژی در دوره سلجوقی. مجتبی فاضلی (مترجم). تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجنماعی.
غازی اوزگودنلی، عثمان غازی (1393). تاریخ جامع ایران. کاظم موسوی بجنوردی (زیر نظر). تهران: مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی.
فرای، ریچارد (1362). عصر زرین فرهنگ ایران. مسعود رجب نیا (مترجم). تهران: نشر سروش.
فرجی، کریم و دیگران (1394). ماهیت فلسفه در دوره سلجوقی. نشریه خردنامه. شماره 14.
فروزانی، ابوالقاسم (1393). سلجوقیان از آغاز تا فرجام. تهران: نشر سمت.
فوکو، میشل (1378). مراقبت و تنبیه. نیکو سرخوش و افشین جهاندیده (مترجم). تهران: نشر نی.
فوکو، میشل (1379). ایران: روح یک جهان بیروح. نیکو سرخوش و افشین جهاندیده (مترجم). تهران: نشر نی.
فوکو، میشل (1383). اراده به دانستن. نیکو سرخوش و افشین جهاندیده (مترجم). تهران: نشر نی.
فوکو، میشل (1389). تولد زیست سیاست. رضا نجف زاده (مترجم). تهران: نشر نی.
فوکو، میشل (1390). تاریخ جنون. فاطمه ولیانی (مترجم). تهران: نشر هرمس.
فوکو، میشل (1399). امنیت، قلمرو، جمعیت. محمدجواد سیدی (مترجم). تهران: نشر چشمه.
فیرحی، داوود (1386). قدرت و دانش و مشروعیت در اسلام. تهران: نشر نی.
لمبتون، آن کاترین (1362). مالک و زارع. منوچهر امیری (مترجم). تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
لمبتون، آن کاترین (1386). تاریخ ایران کمبریج جلد پنجم (از آمدن سلجوقیان تا فروپاشی دولت ایلخانان). جان اندرو بویل (ویراستار). حسن انوشه (مترجم). تهران: انتشارات امیرکبیر.
مرسلپور، حسن (1395). «نگرش قبیلهای ترکمان سلجوقی و تقابل آن با الگوی ملکداری ایرانی»، دو فصلنامه تاریخ و فرهنگ، شماره 97، ص 104-87.
مشایخی، عادل (1395). تبارشناسی خاکستری است. تهران: نشر ناهید.
ملکی، لیدا (1397). مجموعه مقالات دومین همایش بینالمللی فرهنگ و تمدن ایران در دوره سلجوقیان (به اهتمام شهرام یوسفیفر). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
نش، کیت (1388). جامعه شناسی سیاسی معاصر: جهانی شدن، سیاست و قدرت. محمدتقی دلفروز (مترجم). تهران: نشر کویر.
نظامالملک (۱۳۹۷). سیاستنامه. هادی اکبرزاده (به اهتمام). تهران: روزنه.
نظری، علیاشرف (1391). سوژه. قدرت و سیاست. تهران: انتشارات آشیان.
وینست، اندرو (1371). نظریههای دولت. حسین بشیریه (مترجم). تهران: نشر نی.
هرتسیگ، ادموند و سارا استوارت (1395). سلجوقیان. کاظم فیروزمند (مترجم). تهران: نشر مرکز.
یوسفی، شهرام (1388). علل رکود علوم عقلی در عصر سلجوقیان. فصلنامه تخصصی فقه و تاریخ تمدن. شماره 173.