الف) فارسی
اشتریان، کیومرث، کیومرث پرخیده، محمد عادل پناهی و خدیجه اشتریان، (1388)، توانمندسازی فرهنگی اجتماع‌محور (طرحی برای خانه‌های فرهنگ دانشجویی)، تهران: دفتر برنامه‌ریزی‌های اجتماعی و مطالعات فرهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
پارسونز، واین، (1392)، مبانی سیاستگذاری عمومی و تحلیل سیاست‌ها، ترجمه حمید رضا ملک‌محمدی، جلد اول، چاپ دوم، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
تیلر، ریچارد اچ. و کاس آر سانستین، (1396)، سقلمه، بهبود تصمیمات درباره تندرستی، ثروت و خوشبختی، ترجمه مهدی مدآبادی، تهران: هورمزد.
حاتمی نژاد، حسین، احمد پوراحمد، محمد باقر قالیباف، محمد تقی رهنمایی و سید علی حسینی، (1393)، «توسعه ابعاد شهرنشینی با رویکرد مکتب بازاریابی اجتماعی»، فصلنامه اقتصاد و مدیریت شهری، شماره 8.
خورشیدی، غلامحسین و صابر مقدمی، (1382)، «تبیین مفهوم بازاریابی اجتماعی»، فصلنامه پژوهشنامه بازرگانی، پاییز، شماره 28.
داوری اردکانی، رضا، (1388)، سیاست، تاریخ، تفکر، تهران: ساقی.
سردارنیا، خلیل الله و حمید شاکری، (1394)، «حکمرانی شهری در ایران، آسیب شناسی و پیشنهادات راهبردی»، فصنامه راهبرد توسعه، شماره 42.
شیرازی، حسین، (1398)، «بهرهگیری از رهیافت بازاریابی اجتماعی در سیاستگذاری عمومی»، فصلنامه سیاست، دوره 49، شماره 4.
عالم، عبدالرحمان، (1383)، تاریخ فلسفه سیاسی غرب (از آغاز تا پایان سده‌های میانه)، تهران: موسسه چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه
عالم، عبدالرحمان، (1381)، بنیادهای علم سیاست، تهران: نی.
قلی پور، آرین، (1393)، مدیریت منابع انسانی (مفاهیم، تئوری‌ها و کاربردها)، چاپ ششم، تهران: سمت.
کاتلر، فیلیپ و نانسی لی، (1399)، بازاریابی اجتماعی، تاثیرگذاری مثبت بر رفتارها، ترجمه حسین شیرازی، تهران: مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران.
مصلی نژاد، عباس، (1390)، سیاستگذاری اقتصادی، مدل، روش و فرایند، تهران: رخداد نو.
مصلی نژاد، عباس، (1386)، فرهنگ سیاسی در ایران، تهران: فرهنگ صبا.
مصلی نژاد، عباس، (1387)، مبانی علم اقتصاد و سیاست، تهران: شریف.
میدری، احمد، (1385)، «مقدمه‌ای بر نظریه حکمرانی خوب»، فصلنامه رفاه اجتماعی، سال ششم، شماره 22.
وحید، مجید، (1383)، سیاستگذاری عمومی، تهران: میزان.
وحید، مجید، (1386)، «بحثی در سیاستگذاری فرهنگی»، تهران: فصلنامه سیاست، دوره 37، شماره 3.
ب) انگلیسی
(APSC), (2017), The Australian Public Service Commission, Changing Behaviour: A Public Policy Perspective, Australia.
Adams, RobertE, (2008), Mpowerment, Participation and Social Work, New York: Palgrave Macmillan.
Australian Public Service, (2007), Changing Behavior a Public Policy Perspective.
Defra, (2008), A Framework for Pro-Environmental Behaviors, UK.
Dolan, Paul & et al., (2010), MINDSPACE: Influencing Behavior through Public Policy, UK; Cabinet Office.
Halpern, David, Clive Bates, Geoff Mulgan, Stephen Aldridge, Greg Beales and Adam Heathfield (2004) Personal Responsibility and Changing Behaviour: the state of knowledge and its implications for public policy, Cabinet Office
Hopwood, Toby and Rowena Merritt, (2011), Big Pocket Guide to Using Social Marketing for Behavior Change, London: National Social Marketing Centre.
Kotler, Philip and Gerald Zaltman, (1971), “Social Marketing: An Approach to Planned Social Change”, Journal of Marketing, Vol. 35, issue 3
Lefebvre, R. Craig, (2011), “An Integrative Model for Social Marketing”, Journal of Social Marketing, Vol. 1 Iss: 1.
Munier, Bertrand, Reinhard Selten, D. Bouyssou, P. Bourgine, R. Day, N. Harvey, D. Hilton, M. J. Machina, PH. Parker, J. Sterman, E. Weber, B. Wernerfelt and R. Wensley, (1999), Bounded Rationality Modeling, Marketing Letters, Vol 10, No. 3
Perkins, Douglas D, & Marc A. Zimmerman, (1995) Empowerment theory, research, and application: An introduction to a special issue American Journal of Community Psychology, Vol. 23, No. 5.
Petraglia, Joseph, et al., (2007), “Applying Behavioral Science to Behavior Change Communication: The Pathways to Change Tools”, Health Promotion Practice, Vol. 8, No. 4.
Phillips, Rebekah and Sylvia Rowley, (2011), Bringing it Home Using Behavioral Insights to Make Green Living Policy Work, Green Alliance, London.
Thaler, H. Richard and Cass, R. Sunstein, (2008), Nudge, Improving Decision about Health, Wealth and Happiness, Yale University Press.
Alem, A. (2002). Bonyādhā-ye elm-e siyāsat [Foundations of political science]. Nashr-e Ney.
Alem, A. (2004). Tārix falsafe-ye siyāsi-ye qarb: Az āqāz tā pāyān-e sadehā-ye miyāne [History of political philosophy in the west: From beginning to the end of medieval centuries]. Ministry of Foreign Affairs of the Islamic Republic of Iran.
Ashtarian, K., Parkhideh K., Panahi, M. A., & Ashatrian, Kh. (2009). Tavānmandsāzi farhangi-ye ejtemā’-mehvar (tarh-i barā-ye xānehā-ye farhang-e dānešjuyi) [Community-based cultural empowerment: A plan for college students’ houses of culture]. Social Planning and Cultural Studies Office at Ministry of Science, Research and Technology.
Davari-Ardakani, R. (2009). Siyāsat, tārix, tafakkor [Politics, history, thinking]. Saghi.
Gholipour, A. (2014). Modiriyat manābe-e ensāni (mafāhim, teorihā va kārbordhā) [Human resource management: Concepts, theories, and applications]. SAMT Organization.
Hataminejad H., Purahmad A., Ghalibaf M. B., Rahnamaei M. T., & Hosseini S. A. (2014). Towsee ab’ād-e šahrnešini bā ruykard-e maktab-e bāzāryābi-ye ejtemāi [Development of urbanization dimensions with social marketing approach].
Journal of Urban Economics and Management, 2, 79–96.
http://iueam.ir/article-1-87-fa.html.
Khorshidi, G., & Moghaddami, S. (2003). Tabyin-e mafhum-e bāzāryābi-ye ejtemāi [Explanation of the concept of social marketing] Iranian Journal of Trade Studies (IJTS), 7(3), 141–163.
Kotler, P. & Lee, N. R. (2020). Bāzāryābi ejtemāi, ta’sirgozāri-ye mosbat bar raftārhā [Social marketing: Influencing behaviors for good] (H. Shirazi, Trans.). Tehran Municipality, Tehran Urban Planning and Research Center. (Original work published in 2008)
Meidari, A. (2006). Moqaddame-i bar nazariye-ye hokmrāni-ye xub [An introduction to good governance theory]. Social Welfare Quarterly, 6, 259–288.
Mossalanejad, A. (2007). Farhang-e siyāsi-ye Irān [Iran’s political culture]. Farhang-e Saba.
Mossalanejad, A. (2008). Mabāni-ye elm-e eqtesād va siyāsat [Basics of economics and political science]. Sharif.
Mossalanejad, A. (2011). Siyāsatgozāri-ye eqtesādi: Model, raveš va farāyand [Economic policy-making: Models, methods, and processes]. Rokhdad-e No.
Parsons, W. (2013). Mabāni-ye siyāsatgozāri-ye omumi va tahlil siyāsathā [Public policy: An introduction to the theory and practice of policy analysis] (Vol. 1) (H. R. Malek-Mohammadi, Trans.). Research Institute of Strategic Studies. (Original work published in 1995)
Sardarnia, K., & Shakeri, H. (2015). Hokmrāni-ye sahri dar Irān: Āsibšenāsi va pišnahādāt-e rāhbordi [Urban governance in Iran: Pathology and recommendations]. Rahbord Tousee, 11, 165–189.
Shirazi, H. (2020). Bahregiri az rahyāft-e bāzāryābi-ye ejtemāi dar siyāsatgozāri-ye omumi [The application of social marketing approach in public policy].
Political Quarterly, 49(4), 1043–1061.
https://doi.org/10.22059/JPQ.2019.137769.1006667
Thaler, R. H., & Sunstein, C. R. (2017). Soqolme: Behbud-e tasmimāt dar bāre-ye tandorosti, servat va xošbaxti [Nudge: Improving decisions about health, wealth, and happiness] (M. Madabadi, Trans.). Hormozd. (Original work published in 2008)
Vahid, M. (2004). Siyāsatgozāri-ye omumi [Public policy]. Mizan.
Vahid, M. (2007). Bahsi dar siyāsatgozāri-ye farhangi [A discussion on cultural policy-making]. Political Quarterly, 37(3), 287–306.
ج) وبسایت
ایرنا (27/1/97). دسترسی در 10/99
)