الف) فارسی
اطاعت، جواد و مسعود رضایی، (1390)، «نظریههای رئالیسم و ضرورت بازنگری در مفاهیم آن»، فصلنامه روابط خارجی، سال سوم، تابستان، شماره 2 .
ار پی، بارستون، (1374)، «ماهیت متحول دیپلماسی»، ترجمه محمدجعفر جواد، فصلنامه اطلاعات سیاسی- اقتصادی، شمارههای 101-102.
اف لیک، آرتور و روشندل، جلیل، (1373)، «تعریف استراتژی نظامی»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی (دانشگاه تهران)، شماره 31.
جمشیدی، محمدحسین، (1374)، «بررسیوتحلیل عناصر قدرت نظامی»، فصلنامه بررسیهای نظامی، سال ششم، شمارههای 23 و 24، قابل دسترس در: <http://www.ensani.ir/fa/content/67097.<
حیدرخانی، صادق، (1372)، «اصول و مفاهیم صورتبندی (سلسله مراتب) استراتژی؛ سیاست و دکترین دفاعی و استراتژی نظامی»، فصلنامه بسیج، زمستان، شماره 1.
خبرگزاری تسنیم، (16/3/1397)، «روسیه و آمریکا چه تعداد پایگاه نظامی در خارج از خاک خود دارند؟»، قابل دسترس در:
<https://www.tasnimnews.com/fa/news/1397/03/16/1743346.
دانش آشتیانی، محمدباقر، (1388)، «اصول و روش تدوین دکترین نظامی»، فصلنامه نظم و امنیت انتظامی، سال دوم، پاییز، شماره 3.
سیمبر، رضا، (1385)، «کارویژههای دیپلماسی مدرن در روابط بینالملل، تاثیرگذاریها و تاثیرپذیریهای متقابل»، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیستم، شماره 1.
قربانی شیخ نشین، ارسلان و کامران کرمی و هادی عباس زاده، (1390)، «قدرت هوشمند؛ تحول نوین قدرت در عصر جهانی شدن»، فصلنامه روابط خارجی، سال سوم، زمستان، شماره 4.
نقش قدرت نظامی در دیپلماسی، دانشگاه عالی دفاع ملی، قابل دسترس در:
http://sndu.ac.ir.
ب) انگلیسی
Alam, Shafiqul, (2013), Military Diplomacy: A Tool to Pursue Foreign Policy, MIRPUR PAPERS, Issue 19: 1-13.
Allen, Kenneth, Saunders, Philip C. and john chen, (2017), “Chinese Military Diplomacy 2003-2016: Trends and Implications”, Center for the Study of Chinese Military Affairs Institute for National Strategic Studies China Strategic Perspectives, No. 11.
Armitage, Richard L. & Joseph s. Nye, Jr. (2007). A smarter, more secure America, CSIS (Center for Strategic & International Studies): Washington, D.C.
Karadag, Haluk (2017). “Forcing the Common Good: The Significance of Public Diplomacy in Military Affairs, Armed Forces & Society, Vol. 43(1): 72-91.
Krieger, Miriam & Shanon L. C. Souma and Daniel H. Nexon (2015), US military diplomacy in practice. In Sending, Ole Jacob & Vincent Pouliot & Iver B. Neumann (ED.), Diplomacy and the Making of World Politics (pp. 220-255), United Kingdom: Cambridge University Press.
Madiwale, Ajay, Virk, Kudrat (2011). “Civil–military relations in natural disasters: a case study of the 2010 Pakistan floods”, Inrenational Review of the Red Cross, Vol 93, No: 884: 1085-1105.
Medeiros, Sabrina Evangelista & Danielle Jacon Ayres Pinto (2013). ‘REPUTAÇÃO INTERNACIONAL E SMART POWER: ESTRATÉGIAS BRASILEIRAS PARA JUNTAR CONFIABILIDADE E PROJEÇÃO DE PODER’, 4º Encontro Nacional da Associação Brasileira de Relações Internacionais, De 22 a 26 de julho.
Muthanna, KA (2011). “Military Diplomacy”, Journal of Defense Studies, Vol.5, No.1: 1-15.
Panjtinka, Erik (2016). “Military Diplomacy and Its Present Functions”, International & national Studies, No. 20: 179–194.
Pallaver, Matteo, (2011), Power and its Forms: Hard, Soft, Smart, Thesis for the Degree of Master of Philosophy, The London School of Economics and Political Science, London.
Rajogopalan, Rajeswari, Military Diplomacy: The Need for India to Effectively Use in Its Conduct of Diplomacy, Researchgate,
Rekha, Chandra, (2017), The Return of Russia through Military Diplomacy, Centre for Air Power Studies (Capsindia), September.
Reveron, Derek S, (2007), “Shaping and Military Diplomacy”, Prepared for delivery at the 2007 Annual Meeting of the American Political Science Association, August 30 – September, No. 2.
Shea, Timothy c. “Transforming military diplomacy”, JFQ, issue thirty-eight: 49-52,
available at: <http:// freepdfs. net/ transforming- military- diplomacy- local-copy/ 8acb228c3d7e441eafdf72b98a09abbe.
SIPRI, (2008), The Effectiveness of Foreign Military Assets in Natural Disaster Response, Stockholm International Peace Research Institute.
SIPRI Year Book, (2018), Armaments, Disarmament and International Security, Stockholm International Peace Research Institute.
Smith, Steven J, (2016), Winning Friends and Influencing People with Guns: Understanding the Growth of China’s Military Diplomacy, A Dissertation Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Philosophy, University of Washington, Published by ProQuest LLC, ProQuest Number: 10138530.
Swistek, Goran, (2012), “Nexus between Military Diplomacy in Foreign Affairs and Defense Policy”, The Quartery Journal, Vol. 11, No. 2.
United Nations, (2003), Handbook on United Nations; Multidimensional Peacekeeping Operations, Department of Peacekeeping Operations, December.
Willard, James E, (2006), “Military Diplomacy: An Essential Tool of Foreign Policy at the Theater Strategic Level”, School of Advanced Military Studies United States Army Command and General Staff College Fort Leavenworth, Kansas, No. 0704-0188.
Williams, Abiodun, (2009), The U.S. Military and Public Diplomacy, In Seib, Philip (ED.), Toward a New Public Diplomacy; Redirecting U.S. Foreign Policy (pp. 217-237), New York: Palgrave Macmillan.
Wilson III, Ernest J, (2008), Hard Power, Soft Power, Smart Power, The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, Published by SAGE.
Yasuhiro, Matsuda, (2006), “An Essay on China, s Military Diplomacy: Examination of Intentions in Foreign Strategy”, NIDS Security Reports, No. 7, December, pp. 1-40, Orginally Punlished in Japanese in Boei Kenkyusho Kiyo (NIDS Security Studies), Vol. 8, No. 3, March 2006.
پ) روسی
Владимировна Вербицкая, Татьяна, (2017), “ВОЕННАЯ ДИПЛОМАТИЯ И ПОЛИТИКА РОССИИ В СИРИИ”, СРАВНИТЕЛЬНАЯ ПОЛИТИКА, Т.8, № 3.