الف) فارسی
اتابکی، تورج، (1385)، تجدد آمرانه؛ جامعه و دولت در عصر رضاشاه، ترجمه مهدی حقیقتجو، تهران: ققنوس.
اسپوزیتو، جان و جان ال، (1396)، دولت و جنبشهای اسلامی معاصر (اسلام و دموکراسی پس از بهار عربی)، ترجمه علیرضا سمیعی اصفهانی و محمد حاجیپور، تهران: نگاه معاصر.
اسماعیلی، بشیر، (1395)، «افول و زوال مدل ترکیه در خاورمیانه»، تحقیقات سیاسی و بینالمللی، دوره 8، شماره 28.
بروکر، پل، (1383)، رژیم‌های غیردموکراتیک: نظریه‌ها، سیاست و حکومت، ترجمه علیرضا سمیعی‌اصفهانی، تهران: کویر.
بصیری، محمدعلی، سید علی مجیدینژاد و عبدالرضا عالیشاهی، (1396)، «علت کاوی کودتای نافرجام2016 ارتش ترکیه علیه حزب عدالت و توسعه»، فصلنامه مطالعات روابط بینالملل، شماره 37.
بهرامی، سیامک، ( 13۹5)، «انحراف از نوعثمانی‌گری به کودتا در ترکیه»، فصلنامه مطالعات راهبردی، شماره73.
جزایی، محدثه، (1395)، «هوموساکرهای نوین، بررسی وضعیت استثنایی در ترکیه؛ بر اساس نظریه اشمیت و آگامبن»، فصلنامه تحقیقات سیاسی بینالمللی، شماره29.
خلج منفرد، ابوالحسن، (1395)، «اقتدارگرایی اردوغان در حزب عدالت و توسعه و پیامدهای آن در ترکیه»، جستارهای سیاسی معاصر، سال هفتم، شماره 4.
دارابزاده، عاطفه و سعید وثوقی و محمد قربانی، (۱۳۹۲)، «بررسی فرصتها و چالشهای گذار به دموکراسی در ترکیه از دهه ۱۹۸۰ تاکنون از منظر نظریه سازهانگاری»، فصلنامه پژوهشهای سیاسی جهان اسلام، شماره ۴.
دان، تیم، استیو اسمیت و میلجا کورکی، (۱۳۹۶)، نظریههای روابط بینالملل، ترجمه عبدالمجید سیفی و شهرزاد مفتوح، تهران: میزان.
روزنامه قانون، 27/1/1396، قابل دسترسی در .http://www.ghanoondaily.ir/fa/news/detail/31712
شهابی، هوشنگ و خوان لینز، (1380)، نظامهای سلطانی، ترجمه منوچهر صبوری، تهران: شیرازه.
گل محمدی، ولی، (1395)، «کودتای نافرجام ترکیه؛ پیامدهای راهبردی و چشم‌انداز»، فصلنامه روابط خارجی، سال هشتم، شماره ۲.
گوهری مقدم، ابوذر و رامین مددلو، (1395)، «ریشههای عثمانیگرایی در سیاست خارجی ترکیه (2002-2015)»، پژوهشهای راهبردی سیاست، سال پنجم، شماره 17.
موثقی گیلانی، سید احمد و هومن نیری، (۱۳۸۹)، «اسلام میانهرو و دموکراسی در ترکیه»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بینالمللی، سال دوم، شماره ۵.
نوازنی، بهرام، (1393)، «فتحالله گولن و جنبش اجتماعی ـ سیاسی وی در ترکیه»، فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام، شماره 10.
وبر، ماکس، ( 1384)، اقتصاد و جامعه، ترجمه عباس منوچهری، تهران: سمت.
یاووز، هاکان، (1389)، سکولاریسم و دموکراسی در ترکیه، ترجمه احمد عزیزی، تهران: نشر نی.
یاووز، هاکان، (1392)، هویت سیاسی اسلامی در ترکیه معاصر، ترجمه آزاد حاجیآقایی، تهران: اشاره.
ب) انگلیسی
Ataov, Turkkaya, (1981), The Principles of Kemalism, Mustafa Kemal Atatürk (1881-1933), Turkish Yearbook of International Relations.
Bora, Birce, (2017), Turkey's Constitutional Reform: All you Need to Know, Retrieve from http://www.aljazeera.com /indepth/features/01/2017/turkey-constitutional-reform.
Demiralp, Seda, (2016), “The Breaking up of Turks Islamic Alliance; the AKP-Glen Conflict and Implications for Middle East Studies”,
Middle East Review of International Affairs, Vol.2, No, 1.
Gandhi, Jennifer & James Vreeland, (June 2008), “Political Institutions and Civil War: Unpacking Anocracy”, Journal of Conflict Solutions, Vol.52, No. 3.
http://edition.cnn.com/16/04/2017europe/turkey-referendum-results-erdogan/ index.html
https://twitter.com/stephenwalt/status/41523570243602022.
https://www.fgulen.com/en/press/news/51428-fethullah-gulens-interview-in-egypt-and-indonesian-media-outlets.
Morlino, Leonardo & Dirk Berg-Schlosser & Bertrand Badie, (2017), Political Science:A Global Perspective, London: SAGE Publications Ltd.
ÖzÇelik, Necdt, (2017), “One Year After July 2015, Turkey’S Fight against Terrorism”, SETA. No. 36.
Regan, Patrick & Sam Bell, (2010), “Changing Lanes or Stuck in the Middle: Why are Anocracies More Prone to Civil Wars?”, Political Science Quarterly, Vol. 63. No. 4.
Yesi, Bilge, (2017), Turkey’s Internet Policy after the Coup Attempt: The Emergence of a Distributed Network of Online Suppression and Surveillance, Pennsylvania: Annenberg School for Communication.
)