Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor, Department of Political Science, The Tendency of Political Thought, University of Tehran, Tehran, Iran

2 Ph.D. Student of Political Thought, Department of Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran.

Abstract

In this article, after the Constitution, Iranian intellectuals on the basis of which institution or field should be considered for the cause of modernization, civilization, development, or other related concepts are divided into two groups. The first group considers the state the cause for development and the second group that seeks the agent outside the domain of state. The question is which of the two theories have been more successful in their claims according to their historical results. The claim and hypothesis of this study is that the theories of the second group, in the search for ways of direct development of the state, eventually hinder reform, engage in direct conflict with the state, and lead the process of society's transformation to a revolution or a repressive state. To justify this claim, this article will look at the history of Iranian intellectual development theories after the Constitution. The research method in this paper is "Inference based on the best explanation ", abbreviated as IBE. It seems that in the first two constitutional and Pahlavi periods, statism and in the second Pahlavi and Islamic Republic era anti-statism were dominant. During the Second Pahlavi era and the Islamic Republic, two types of ideas were produced that were common to anti-statism and the main criticisms included: Theories of return to self and backwardness degeneration. Both are equally guilty of delaying the creation of a proper relationship between the state and the nation in the light of upholding up-to-date citizen rights and maintaining the sovereignty of the state.

Keywords

الف (کتاب

آدمیت، فریدون، (1357)، اندیشه‌های میرزا آقاخان کرمانی، تهران: انتشارات پیام.
آجودانی، ماشالله، (1383)، مشروطه، چاپ دوم، تهران: نشر اختران.
آخوندزاده، میرزا فتحعلی، (1364)، مکتوبات، تصحیح محمدجعفر محجوب، تهران: انتشارات مرد امروز.
آشوری، داریوش، (1377)، ما و مدرنیت، تهران: صراط.
اتابکی، تورج، (1385)، تجدد آمرانه، ترجمه مهدی حقیقت خواه، تهران: ققنوس.
احمدی، حمید، (1374)، شریعتی درجهان، تهران: شرکت سهامی انتشار.
ازغندی علیرضا، (1387)، تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی ایران، تهران: نشر سمت.
بشیریه، حسین، (1387)، دیباجه‌ای بر جامعه‌شناسی سیاسی ایران، تهران: نشر نگاه معاصر.
براون، ادوارد، (1376)، انقلاب مشروطیت ایران، ترجمه مهری قزوینی، تهران: انتشارات کویر.
برگر، پیتر و دیگران، (1381)، ذهن بی خانمان، ترجمه محمد ساوجی، تهران: نی.
بهنام، جمشید، (1379)، برلنی‌ها، تهران: فرزان.
جمال زاده، محمد علی، (1345)، خلقیات ما ایرانیان، تهران: انتشارات مجله مسائل ایران.
جهانبگلو، رامین، (1379)، ایران و مدرنیته، تهران: گفتار.
خلیلی خو، محمدرضا، (1373)، توسعه و نوسازی در دوره رضاشاه، تهران: جهاددانشگاهی.
سریع القم، محمود، (1389)، فرهنگی سیاسی ایران، تهران: نشر فرزان روز.
ــــــ ، (1381)، روش تحقیق در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، تهران: نشر فرزان روز.
شوشتری، میرزا عبدالطیف‌خان، (1363)، تحفه العالم و ذیل التحفه العالم، به اهتمام صمد موحد، تهران: کتابخانه طهوری
شریعتی، علی، (1375)، اسلام‌شناسی، جلد اول، مجموعه آثار 16، تهران: قلم.
شریعتی، علی، (1375)، ما واقبال، مجموعه آثار5، تهران:انتشارات الهام.
شریعتی، علی، تاریخ تمدن (1)، مجموعه آثار11، تهران: انتشارات قلم.
شریعتی، علی، (1387)، تاریخ تمدن (2)، مجموعه آثار12، تهران: انتشارات قلم.
شریعتی، علی، (1387)، چه باید کرد؟، مجموعه آثار20، تهران: انتشارات قلم.
فولر، گراهام، (1390)، قبیله عالم ژئوپولتیک ایران، مترجم عباس مخبر، تهران: نشر مرکز.
قادری، حاتم، (1387)، اندیشه‌هایی دیگر، تهران: بقعه.
قاضی مرادی، حسن، (1387)، در پیرامون خودمداری ایرانیان، تهران: نشر اختران.
کرمانی، ناظم الاسلام، (1362)، تاریخ بیداری ایرانیان، تهران: آگاه.
مسکوب، شاهرخ، (1378)، داستان ادبیات و سرگذشت اجتماع، تهران: فرزان.
میرزا ملکم خان، (1327)، مجموعه آثار، تنظیم استاد محیط طباطبایی، تهران: انتشارات علمی.

مقاله‌ها

انتخابی، نادر، (1371)، «ناسیونالیسم و تجدد در فرهنگ سیاسی بعد از مشروطیت»، مجله نگاه نو، بهمن و اسفند، شماره42.
رضایی، علی اکبر و سایرین، (1390)، «مواضع فرهنگی توسعه سیاسی در ایران، ارائه راه‌کارهای مدیریتی در این حوزه»، مجله مدیریت فرهنگی، سال 5، شماره 11.
رضایی، رحمت الله، (1383)، «استنتاج معطوف به بهترین تبیین و توجیه گزاره‌های مربوط به عالم خارج»، نشریه معرفت فلسفی، شماره 6.

ب) انگلیسی

Harman, Gilbert, (1999), Inference to the Best Explanation, in “Philosophy of Science, Edited by Lawrence SKLar, Harvard University Press, Vol.5.
 
Harman, Gilbert H., (1965), “The Inference to the Best Explanation,” The Philosophical Review, Vol. 74. No. 1.

سایت‌ها

بررسی انتقادی مبانی نظری و معرفتی دیدگاه‌های همایون کاتوزیان؛ویژگی‌های تاریخی جامعه ایرانی نوشته ناصر صدقی، محمد بهرامی در آدرس زیر:
دولت در ایران چیست؟ سخنرانی سیدجواد طباطبایی در نشست «دولت، نظریه و سیاست» در آدرس زیر:
https://cgie.org.ir/fa/news/155572.