حبیب اله فاضلی؛ هادی رجبی
چکیده
یکی از مشکلات بنیادین پیشروی سیاستگذاریهای نهادی در کشورهای در حال توسعه وجود نهادهای بهرهکش همچون رانت ناکارامد، فرهنگ خویشاوندگزینی و عدم شفافیت فرآیندهای اجرایی است. پژوهش با تمرکز بر مفهوم نهاد حامیپروری در چارچوب نهادگرایی جدید، دنبال آشکار کردن شاخصها و پیامدهای این نهاد در نظام پهلوی دوم است. وضع مفهوم نهاد حامیپروری ...
بیشتر
یکی از مشکلات بنیادین پیشروی سیاستگذاریهای نهادی در کشورهای در حال توسعه وجود نهادهای بهرهکش همچون رانت ناکارامد، فرهنگ خویشاوندگزینی و عدم شفافیت فرآیندهای اجرایی است. پژوهش با تمرکز بر مفهوم نهاد حامیپروری در چارچوب نهادگرایی جدید، دنبال آشکار کردن شاخصها و پیامدهای این نهاد در نظام پهلوی دوم است. وضع مفهوم نهاد حامیپروری و در نظر گرفتن سیاستهای حامیپرورانه در قالب رویکرد نهادگرایی جدید، از نوآوریهای این پژوهش است. نهاد حامیپروری بعنوان نهادی بهرهکش فرض شده است که منجر به تکوین چرخه رذیلت میشود. اساس فرضیه اصلی و در واقع هدف پژوهش، تحلیل نهاد حامیپروری بعنوان یکی از علل اصلی اعتمادزدایی از حاکمیت و کاهش سرمایه اجتماعی پهلوی دوم و در نهایت سقوط آن میباشد. به سخنی دیگر بیاعتمادی اجتماعی بعنوان پیامد نهاد حامیپروری موجب فراافتادن پهلوی دوم در نوعی دام اجتماعی شد که فرجام آن سقوط نظام سیاسی بود. دام اجتماعی در اینجا به معنی گزینش رویههای سودجویانه از سوی بازیگران اجتماعی و نظام سیاسی است که شاید به ظاهر و در ابتدا سودآور به نظر بیاید اما در نهایت به آسیب و ضرر اجتماعی مختوم میگردد.
فاطمه السادات همایونی؛ زهرا میرحسینی
چکیده
یکی از مهمترین عوامل مؤثر در اقناعسازی ساخت اجتماعی در مواقع بروز بحرانهای بزرگ، «سرمایه اجتماعی» است که میتواند بر سرعت اجرا و اثربخشی سیاستهای اتخاذشده در مهار بحران مؤثر باشد. به همین منظور، این پژوهش با هدف بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر میزان رضایتمندی از عملکرد دولت در سیاستگذاری مهار کرونا انجام شده است. جامعه ...
بیشتر
یکی از مهمترین عوامل مؤثر در اقناعسازی ساخت اجتماعی در مواقع بروز بحرانهای بزرگ، «سرمایه اجتماعی» است که میتواند بر سرعت اجرا و اثربخشی سیاستهای اتخاذشده در مهار بحران مؤثر باشد. به همین منظور، این پژوهش با هدف بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر میزان رضایتمندی از عملکرد دولت در سیاستگذاری مهار کرونا انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان شهر تهران هستند و حجم نمونه با استفاده از روش کوکران تعداد 400 نفر تعیین شده است. نمونهها با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای در مناطق 22گانه شهر تهران انتخاب شدهاند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه محقق ساخته بوده و دادههای جمعآوری شده با استفاده از نرمافزار SPSS و از طریق آزمونهای t تک نمونه، همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چندمتغیره و تحلیل واریانس یکسویه مورد پردازش قرار گرفت. یافتههای این پژوهش حاکی از آن است که ارزیابی شهروندان شهر تهران از رضایتمندی از عملکرد دولت در مهار کرونا در سطح متوسط قرار دارد. از طرفی پایینترین میانگین رضایتمندی مربوط به مدیریت زنجیره تأمین و دسترسی به اقلام بهداشتی و بالاترین میانگین رضایتمندی مربوط به اعمال محدودیتها و فاصلهگذاری اجتماعی بوده است. متغیر سرمایه اجتماعی همبستگی بالایی با رضایتمندی از عملکرد دولت در مهار کرونا داشته (R=0.552) و توان پیشبینی 30.3 درصد از تغییرات رضایتمندی را دارد. نتیجه کلی تحقیق نشان داده است که متغیر اعتماد، مهمترین متغیر در پیشبینی رضایت از عملکرد دولت در مهار کرونا بوده است.
حسین دامغانیان؛ محمد کشاورز
چکیده
در حال حاضر بیماری کووید-19 به یک معضل بزرگ و بحرانزا در اکثر کشورها تبدیل شده است و مسئولان دولتی را با چالشهای زیادی مواجه کرده است. هدف از این پژوهش تأثیر بیماری کووید-19 بر اعتماد سیاسی با توجه به نقش میانجی سرمایه اجتماعی و نقش تعدیلگر رسانههای اجتماعی میباشد. این مطالعه از لحاظ هدف از نوع توصیفی و با روش پیمایشی انجام شده ...
بیشتر
در حال حاضر بیماری کووید-19 به یک معضل بزرگ و بحرانزا در اکثر کشورها تبدیل شده است و مسئولان دولتی را با چالشهای زیادی مواجه کرده است. هدف از این پژوهش تأثیر بیماری کووید-19 بر اعتماد سیاسی با توجه به نقش میانجی سرمایه اجتماعی و نقش تعدیلگر رسانههای اجتماعی میباشد. این مطالعه از لحاظ هدف از نوع توصیفی و با روش پیمایشی انجام شده است. نمونه آماری در این مطالعه 300 نفر از افراد جامعه شهری شیراز است که با روش نمونهگیری طبقهبندی تصادفی، انتخاب گردیدهاند و جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه 30 گویهای با طیف 5 گزینهای لیکرت استفاده شد. به منظور تحلیل دادهها، روش حداقل مربعات جزئی مورد استفاده قرار گرفت. یافتهها نشاندهنده این است که ابزار اندازهگیری از روایی مناسبی برخوردار هستند و ضریب آلفای کرونباخ آن برای تمام سازههای پژوهش بیشتر از 7/0 میباشد. یافتهها نشان داد که بیماری کووید-19 بر اعتماد سیاسی و سرمایه اجتماعی جامعه شهری شیراز تأثیر منفی و معناداری دارد. با این وجود سرمایه اجتماعی تأثیر مثبت و معناداری بر اعتماد سیاسی جامعه شهری شیراز دارد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که سرمایه اجتماعی در رابطه بین بیماری کووید-19 و اعتماد سیاسی نقش میانجیگری ایفا میکند و رسانههای اجتماعی نیز میتوانند رابطه بین بیماری کووید-19 و اعتماد سیاسی را تعدیل نمایند.