نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار تاریخ سیاسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

آراء خواجه نظام‌الملک، همواره مورد توجه صاحب‌نظران حوزة ‌اندیشه سیاسی بوده، به‌ویژه آن بخش از نظرهای او که به ‌تنظیم مناسبات حکومت با مردم پرداخته و تأثیر به‌سزایی در شکل‌گیری نظریه‌‌های‌ اندیشمندان پس از وی داشته است. پرسش این است که خواجه مناسبات حاکم با مردم را در چه سطوحی و حول چه محوری صورت‌بندی کرده است. در پاسخ، این فرض طرح شده که مؤلف سیرالملوک با رویکرد «عدالت»‌محورانه، مناسبات «حاکم» با «مردم» را و در نسبت با «خداوند»؛ به‌عنوان پارادایم غالب الگوی کیهان‌شناسی جهان سنت در سه سطح صورت‌بندی کرده است: سطح نخست؛ الهی ـ انتخابِ تقدیرگرایانه؛ دوم، مسئولیت دنیوی ـ عمل‌گرایانه؛ سوم، اخروی ـ محاسبه‌گرایانه. پژوهش، با شیوۀ تبیین تاریخی و رویکرد تفسیرگرایانۀ متن، ویژگی‌ها و مختصات سطوح سه‌گانه را بررسی کرده است و مهم‌ترین چالش وارد بر آرای نظام‌الملک را تأکید صرف مؤلف، بر «توزیع عدالت» و نه «توزیع قدرت» دانسته، هم‌چنین به خلاء تئوریک مبانی نظری «قدرت» در این اثر اشاره دارد که با توجه به اقتضائات زمانه و قدرت استیلایی سلطان قابل توجیه است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Analytical Review of the Government-People Relationships Based on the Theory of “Power and Justice” from the Perspective of Khadjeh Nizam al-Mulk

نویسنده [English]

  • nayere dalir

Assistant Professor, Department of Political History, Institute for Humanities and Cultural Studies, Tehran, Iiran

چکیده [English]

The views of Khadjeh Nezam al-Mulk have always been significant among the intellectual experts of political schools of thought, particularly the views in relation to organizing governmental relationship with people, all of which considerably affected the formation of the beliefs of future scholars.
The question is how and at which level Khadje Nezam al-Mulk has categorized these mutual relations of the governors and people? In response, this theory has been brought forward by the author of Seyr al-Muluk, using the “justice seeking” approach in three different levels explaining the relations of the governor and people. This categorization has taken into consideration their encounter with the Almighty God as the paradigm of Islamic ideology.
First categorization is “choosing based on destiny decided by God” or “taghdiraat” in Arabic. The 2nd one is pragmatism, which relates to worldly responsibilities, and finally the 3rd categorization is accountability approach in regard to hereafter.
In this research, through using the methods of “historical explanations” and the “textual interpretation” approaches, there will be a systematic review of the characteristics of each level of the categorization. The biggest challenge to all the levels will be the deep reliance of Khadjeh Nizam al-Mulk on the theory of “distribution of justice”, disregarding the theoretical lacuna of “power” on his writings most of which can be justified by the concepts of “requirements of the time” and the “authoritative power” of kings/governors.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Khadjeh Nizam al-Mulk
  • Governor
  • Government
  • People
  • justice
  • Oppression
  • Power
ابن بی‌بی (1965)، الاوامر العلائیه فی الامور العلائیه، آنکارا: انجمن تاریخ ترک.
ابن عبد ربه‌الاندلسی (۱۴۱۶)، عقد الفرید، ابی عمر احمد بن محمد، شرحه احمد امین، احمد الزین و ابراهیم الابیاری، الجزء الاول، بیروت: دارالاندلس.
ابن مسکویه (۱۳۵۵)، جاویدان خرد، ترجمۀ تقی ‌الدین محمد شوشتری، به‌کوشش بهروز ثروتیان، تهران: انتشارات موسسۀ مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل شعبه‌ تهران.
ابوعلی مسکویه (۱۳۶۹)، تجارب‌الامم، جلد ۱، ترجمۀ ابوالقاسم امامی، تهران: سروش.
ابی حفص اصفهانی (۱۳۱۷)، تحفه الملوک در آداب، تهران: چاپ‌خانۀ مجلس.
اخوان کاظمی، بهرام (1379)، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دوره 48، شماره پیاپی 778، تابستان.
اسلامی، روح الله (1394)، حکومت‌مندی‌ ایرانشهری؛ تداوم تکنولوژی‌‌های قدرت در ایران، مشهد: دانشگاه فردوسی.
البخاری، محمد بن اسماعیل (بی‌تا)، صحیح البخاری، السادس، بیروت: دارالکتب العلمیه.
البخاری، محمد بن اسماعیل (بی‌تا)، صحیح البخاری، الجزءالرابع، بیروت: دارالکتب العلمیه.
الثعالبی، ابی منصور الثعالبی (۱۹۹۰)، آداب الملوک، تحقیق جلیل العطیه، بیروت: دارالغرب الاسلامی.
برتلس، ی.ا (1966-1971)، شاهنامه ابوالقاسم فردوسی، 9 جلد، مسکو: انتشارات دانش.
توکومو، شیمویاما (1394)، «رابطه دیانت و سیاست در جامعه سلجوقی؛ تضاد اجتماعی فرهنگی‌ ایدئولوژی خواجه نظام الملک و خلافت عباسی»، مجله تحقیقات اجتماعی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال5، شماره1، بهار و تابستان.
جلیلیان، شهرام (1394)، «افسانه مرگ یزدگرد بزه‌کار»، مجله تحقیقات تاریخ اجتماعی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال 5، شماره2، پاییز و زمستان.
خلعتبری، اللهیار؛ دلیر، نیره (1388)، «اندیشه ایرانشهری و خواجه نظام الملک»، پژوهشنامه انجمن ایرانی تاریخ، شماره2، زمستان.
خنجی، فضل الله بن روزبهان (1384)، مهمان‌نامه بخارا، تصحیح منوچهر ستوده، تهران: علمی و فرهنگی.
دلیر، نیره (1395)، «رابطه دولت با مردم؛ وظایف، کارکرد‌ها و قواعد بر اساس رویکرد ‌اندرزنامه‌‌های دوره میانه با تأکید بر سیرالملوک»، مجله جستار‌های سیاسی معاصر، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ش19، بهار.
دلیر، نیره (1393)، «مبانی نظری و فرهنگ سیاسی پادشاهی و سلطنت؛ بررسی تطبیقی فره‌ ایزدی و ظل اللهی»، مجله علمی-پژوهشی مطالعات تاریخ فرهنگی، انجمن ایرانی تاریخ، شماره20، پاییز.
دیباچه کلیله و دمنه (1362)، انشای نصرالله منشی، تهران: کتابفروشی علمیه اسلامیه تهران.
رستم وندی، تقی (1388)، ‌اندیشه‌ ایرانشهری در عصر اسلامی؛ بازخوانی ‌اندیشه سیاسی فردوسی، نظام  الملک و سهروردی، تهران: امیرکبیر.
طباطبایی، سیدجواد (1375)، خواجه نظام الملک، تهران: طرح نو.
طباطبایی، سیدجواد (1388)، درآمدی بر تاریخ ‌اندیشه سیاسی در‌ ایران، تهران: کویر، چاپ دهم.
غنی‌نژاد، موسی (1386)، اخلاق و عدالت، در کتاب اقتصاد و عدالت اجتماعی، تهران: نشر نی.
ماوردی، ابی الحسن علی بن محمد (1985)، الاحکام  السلطانیه و الولایات الدینیه، بیروت: دارالکتب الاسلامیه.
ماوردی، ابی الحسن علی بن محمد (۱۴۰۱)، تسهیل النظر و تسجیل الظفر فی اخلاق الملک و سیاسه الملک، تحقیق محیی هلال السرحان، بیروت: دار النهضه العربیه.
مجتبایی، فتح الله (1353)، شهر زیبای افلاطون و شاهی آرمانی در‌ ایران باستان، تهران: انجمن فرهنگی ایران باستان.
مسعودی (1365)، مروج الذهب، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
مسلم بن الحجاج، القشیری النیسابوری، (بی‌تا)، الجامع الصحیح مسلم، الجزء السادس و الثامن، بیروت: دارالجیل و دارالآفاق الجدیده.
نظام‌ الملک، حسن بن علی (1340)، سیرالملوک، تصحیح هیوبرت دارک، تهران: علمی و فرهنگی.
یشت‌ها (1347)، گزارش پورداود، جلد 2، تهران: طهوری.